Lezersrecensie
Magisch begin van een tweelinglegende.
In Draken, reuzen en zwarte dwergen, het eerste deel van De Tovenaarstweeling, zet Wim Slierendregt een fantasie-universum neer dat zich moeiteloos kan meten met klassieke heldenverhalen, maar met een originele, eigenzinnige twist. Het verhaal grijpt je al vanaf de eerste bladzijde bij de keel: een duistere familievete, magische poorten, een tragisch offer… en een tweeling die hun lotsbestemming in gescheiden werelden moet ontdekken.
Wat deze roman bijzonder maakt, is niet alleen het klassieke gevecht tussen goed en kwaad, maar vooral de manier waarop Slierendregt speelt met identiteit en afkomst. Lianne groeit op in de ruwe wereld van de dwergen, terwijl Lyam als elf zijn weg zoekt in een heel ander universum. Dat zij onafhankelijk van elkaar hun magische potentieel ontdekken, creëert een gelaagdheid die je zelden tegenkomt in young adult fantasy.
De werelden die Slierendregt schept zijn bont en beeldend, van de mysterieuze Picten en hun oeroude magie tot het duizendvolk en hun apenkoningin, fantasie met een flinke scheut eigen mythologie. Dat Lianne uiteindelijk drakenrijdster wordt, is zowel episch als symbolisch: zij stijgt letterlijk boven haar omstandigheden uit. Lyam daarentegen kiest een intellectuelere weg door naar de aarde te reizen om toverkennis te vergaren, een knipoog naar onze wereld, die nieuwsgierig maakt naar hoe die verhaallijn zich verder ontwikkelt.
De ontmoeting van de tweeling in de wereld der Picten voelt als een kernmoment in het verhaal: geen overdreven sentimentele hereniging, maar eerder een kruispunt dat nieuwe vragen oproept. Dat ze hun ware afkomst stukje bij beetje ontdekken, houdt de spanning erin. En over Dwaine – de kwaadaardige oom die het verhaal op gang brengt – hangt voortdurend een dreiging die voelbaar blijft, zelfs wanneer hij niet in beeld is.
Slierendregt schrijft met een duidelijke liefde voor het genre. Zijn stijl is toegankelijk, beeldend en vol vaart. Soms zou een iets diepere psychologische uitwerking van de hoofdpersonages welkom zijn, maar dat kan ook in latere delen nog groeien. Als eerste deel van een reeks doet dit boek in elk geval precies wat het moet doen: de lezer hongerig maken naar meer.
Draken, reuzen en zwarte dwergen is een avontuurlijk, meeslepend begin van een fantasyreeks met potentie. Voor liefhebbers van werelden vol magie, verdwenen volkeren en jonge helden die hun lot in eigen handen nemen, is dit boek een aanrader. Wie weet wat Lianne en Lyam nog te wachten staat maar één ding is zeker: de strijd met Dwaine is nog lang niet gestreden.
Wat deze roman bijzonder maakt, is niet alleen het klassieke gevecht tussen goed en kwaad, maar vooral de manier waarop Slierendregt speelt met identiteit en afkomst. Lianne groeit op in de ruwe wereld van de dwergen, terwijl Lyam als elf zijn weg zoekt in een heel ander universum. Dat zij onafhankelijk van elkaar hun magische potentieel ontdekken, creëert een gelaagdheid die je zelden tegenkomt in young adult fantasy.
De werelden die Slierendregt schept zijn bont en beeldend, van de mysterieuze Picten en hun oeroude magie tot het duizendvolk en hun apenkoningin, fantasie met een flinke scheut eigen mythologie. Dat Lianne uiteindelijk drakenrijdster wordt, is zowel episch als symbolisch: zij stijgt letterlijk boven haar omstandigheden uit. Lyam daarentegen kiest een intellectuelere weg door naar de aarde te reizen om toverkennis te vergaren, een knipoog naar onze wereld, die nieuwsgierig maakt naar hoe die verhaallijn zich verder ontwikkelt.
De ontmoeting van de tweeling in de wereld der Picten voelt als een kernmoment in het verhaal: geen overdreven sentimentele hereniging, maar eerder een kruispunt dat nieuwe vragen oproept. Dat ze hun ware afkomst stukje bij beetje ontdekken, houdt de spanning erin. En over Dwaine – de kwaadaardige oom die het verhaal op gang brengt – hangt voortdurend een dreiging die voelbaar blijft, zelfs wanneer hij niet in beeld is.
Slierendregt schrijft met een duidelijke liefde voor het genre. Zijn stijl is toegankelijk, beeldend en vol vaart. Soms zou een iets diepere psychologische uitwerking van de hoofdpersonages welkom zijn, maar dat kan ook in latere delen nog groeien. Als eerste deel van een reeks doet dit boek in elk geval precies wat het moet doen: de lezer hongerig maken naar meer.
Draken, reuzen en zwarte dwergen is een avontuurlijk, meeslepend begin van een fantasyreeks met potentie. Voor liefhebbers van werelden vol magie, verdwenen volkeren en jonge helden die hun lot in eigen handen nemen, is dit boek een aanrader. Wie weet wat Lianne en Lyam nog te wachten staat maar één ding is zeker: de strijd met Dwaine is nog lang niet gestreden.
1
Reageer op deze recensie