Lezersrecensie
Verraad, verlangen en verzoening.
In Moos & Otto schetst Liandel Lamers een rauw en indringend portret van een vriendschap die doordrenkt is van jaloezie, wrok en gemis. Wat begint als een jeugdverhaal over twee jongens met een hechte, maar ongelijkwaardige band, ontwikkelt zich tot een psychologisch geladen vertelling over de langetermijneffecten van oude wonden en de hoop op verzoening.
De kracht van het boek ligt in de subtiele spanningsopbouw. Lamers neemt de tijd om de relatie tussen Moos en Otto uit te diepen, zonder te vervallen in cliché of overdramatisering. Otto’s jaloezie jegens de band tussen Moos en zijn vader wordt niet als excuus gepresenteerd, maar als verklaring en die nuance is precies wat het verhaal geloofwaardig maakt. Moos, kwetsbaar maar niet machteloos, blijft lange tijd gevangen in Otto’s manipulatieve gedrag, totdat een dramatische wending op hun achttiende de rollen onverwachts omdraait.
De roman springt moeiteloos tussen verleden en heden, wat de emotionele impact vergroot. Vooral de scènes waarin Moos en Otto als volwassenen opnieuw met elkaar in aanraking komen, zijn beklemmend en tegelijk hoopvol. Lamers schrijft met oog voor detail en een zekere tederheid, ook wanneer hij de donkerdere kanten van hun band blootlegt.
Een klein minpunt is dat sommige dialogen aan het einde wat expliciet worden, waar impliciete spanning misschien krachtiger was geweest. Maar dat doet weinig af aan het geheel: Moos & Otto is een originele, ontroerende roman over verraad, jeugdtrauma en de vraag of liefde alles kan helen zelfs wat ooit kapot leek.
Aanrader voor lezers van psychologische romans met literaire diepgang.
De kracht van het boek ligt in de subtiele spanningsopbouw. Lamers neemt de tijd om de relatie tussen Moos en Otto uit te diepen, zonder te vervallen in cliché of overdramatisering. Otto’s jaloezie jegens de band tussen Moos en zijn vader wordt niet als excuus gepresenteerd, maar als verklaring en die nuance is precies wat het verhaal geloofwaardig maakt. Moos, kwetsbaar maar niet machteloos, blijft lange tijd gevangen in Otto’s manipulatieve gedrag, totdat een dramatische wending op hun achttiende de rollen onverwachts omdraait.
De roman springt moeiteloos tussen verleden en heden, wat de emotionele impact vergroot. Vooral de scènes waarin Moos en Otto als volwassenen opnieuw met elkaar in aanraking komen, zijn beklemmend en tegelijk hoopvol. Lamers schrijft met oog voor detail en een zekere tederheid, ook wanneer hij de donkerdere kanten van hun band blootlegt.
Een klein minpunt is dat sommige dialogen aan het einde wat expliciet worden, waar impliciete spanning misschien krachtiger was geweest. Maar dat doet weinig af aan het geheel: Moos & Otto is een originele, ontroerende roman over verraad, jeugdtrauma en de vraag of liefde alles kan helen zelfs wat ooit kapot leek.
Aanrader voor lezers van psychologische romans met literaire diepgang.
1
Reageer op deze recensie
