Het fluisteren van nieuwe gevoelens.

Gevoelige snaren is een roman die je vooral raakt door sfeer, subtiliteit en de stille spanning tussen twee vrouwen die ieder hun eigen bagage met zich meedragen. Yvonne Kersten weet op een fijne, bijna verstilde manier te schrijven over het zoeken naar jezelf, het durven loslaten van verleden en het voorzichtig toelaten van nieuwe gevoelens.

We volgen Linn, een jonge violiste die haar leven in Stockholm achterlaat. De roddels, het mislukte samenwonen en de constante druk van de stad maken dat ze opnieuw wil beginnen in een klein Zweeds dorp. Haar nieuwe wereld is rustiger, maar ook confronterend: in de stilte hoor je tenslotte jezelf het best. Wanneer ze Tindra ontmoet, de creatieve en warme schrijfster van kinderboeken, ontstaat er langzaam een band die niet alleen vertrouwd voelt, maar Linn ook uit evenwicht brengt.

De kracht van dit boek zit vooral in de ontwikkeling van hun vriendschap. Kersten neemt de tijd om blikken, kleine gebaren en gesprekken te laten groeien tot iets dat voelt als vanzelfsprekende nabijheid. De vijfdaagse survivaltocht vormt daarbij een prachtig decor: de Zweedse oerbossen werken als spiegel, ruw, eerlijk en soms genadeloos. Het moment waarop Tindra haar gevoelens uitspreekt, komt daardoor natuurlijk en bijna onvermijdelijk.

Mooi is dat de auteur geen dramatisch liefdesverhaal forceert. Zowel Linn als Tindra twijfelen, aarzelen, voelen spanning en verlangen. Hun verleden weegt mee, maar bepaalt hen niet volledig. De vraag of ze elkaar kunnen toelaten wordt daarmee geloofwaardig en menselijk.

Gevoelige snaren is een warm, zacht en intiem verhaal dat niet schreeuwt maar fluistert. Het is een boek over liefde, maar net zo goed over herstel, vertrouwen en jezelf opnieuw leren aankijken. Voor lezers die houden van een rustig opgebouwde queer romance, met mooie natuurbeschrijvingen en authentieke personages, is dit echt een aanrader.