Lezersrecensie
Prachtige dichtbundel aanrader voor in de klas
'Zon in het blauw,
ijle schepen op zee,
droom, geen berouw,
neem me mee, neem me mee.'
De zee is bijna alles is een dichtbundel met 21 gedichten over de zee. De illustraties zijn van Jeska Verstegen, met wie Marco Kunst al eerder samenwerkte voor Het touw en de waarheid. Jeska gebruikt bij de illustraties steeds dezelfde kleuren: rood en blauw (en wit en zwart). Ze vullen de woorden en zinnen van Marco Kunst goed aan. Ze maken van de bundel een mooi geheel.
Je zult misschien wel denken dat een dichtbundel over de zee vraagt om stralend weer en een goed gevulde strandtas, maar niets is minder waar! Want of je deze gedichten nu leest op een druilerige dag in een donkere huiskamer, op je balkon of met min 10 op een druk perron, het maakt niet uit. Waar je ook bent of onder welke weersomstandigheden je 'm openslaat, als je tijdens het lezen goed luistert, kun je de zee horen ruisen.
De gedichten zijn mooi, grappig, gaan over de zee die neemt en die geeft. Over de liefde van een moeder of de band tussen een opa en zijn kleinkind, een speciaal meisje uit de klas. Marco Kunst weet met de woorden verschillende emoties en gevoelens op te roepen. Zo overviel mij een gevoel van herkenning tijdens het lezen van het gedicht Veerle en de zee. Ik moest enorm lachen om het gedicht De sprot. En het gedicht Vroeg en laat vond ik juist ontroerend.
De zee is bijna alles is een bundel om van te genieten. Om te lezen, voor te lezen in de klas en vooral om te herlezen.
Wij vinden het voorlezen en lezen van gedichten in de klas niet alleen leuk, maar ook van waarde. Iedereen kan iets anders uit een gedicht halen, het kan bij iedereen een ander gevoel oproepen en het kan voor iedereen een andere betekenis hebben. En dat is allemaal ok!
Wij merken dat wanneer je vaak gedichten voorleest of voordraagt in de klas, kinderen op een andere manier leren luisteren. Om na een gedicht met elkaar in gesprek te gaan is waardevol en geeft je als leerkracht vaak nieuwe inzichten.
ijle schepen op zee,
droom, geen berouw,
neem me mee, neem me mee.'
De zee is bijna alles is een dichtbundel met 21 gedichten over de zee. De illustraties zijn van Jeska Verstegen, met wie Marco Kunst al eerder samenwerkte voor Het touw en de waarheid. Jeska gebruikt bij de illustraties steeds dezelfde kleuren: rood en blauw (en wit en zwart). Ze vullen de woorden en zinnen van Marco Kunst goed aan. Ze maken van de bundel een mooi geheel.
Je zult misschien wel denken dat een dichtbundel over de zee vraagt om stralend weer en een goed gevulde strandtas, maar niets is minder waar! Want of je deze gedichten nu leest op een druilerige dag in een donkere huiskamer, op je balkon of met min 10 op een druk perron, het maakt niet uit. Waar je ook bent of onder welke weersomstandigheden je 'm openslaat, als je tijdens het lezen goed luistert, kun je de zee horen ruisen.
De gedichten zijn mooi, grappig, gaan over de zee die neemt en die geeft. Over de liefde van een moeder of de band tussen een opa en zijn kleinkind, een speciaal meisje uit de klas. Marco Kunst weet met de woorden verschillende emoties en gevoelens op te roepen. Zo overviel mij een gevoel van herkenning tijdens het lezen van het gedicht Veerle en de zee. Ik moest enorm lachen om het gedicht De sprot. En het gedicht Vroeg en laat vond ik juist ontroerend.
De zee is bijna alles is een bundel om van te genieten. Om te lezen, voor te lezen in de klas en vooral om te herlezen.
Wij vinden het voorlezen en lezen van gedichten in de klas niet alleen leuk, maar ook van waarde. Iedereen kan iets anders uit een gedicht halen, het kan bij iedereen een ander gevoel oproepen en het kan voor iedereen een andere betekenis hebben. En dat is allemaal ok!
Wij merken dat wanneer je vaak gedichten voorleest of voordraagt in de klas, kinderen op een andere manier leren luisteren. Om na een gedicht met elkaar in gesprek te gaan is waardevol en geeft je als leerkracht vaak nieuwe inzichten.
1
Reageer op deze recensie
