Een boek over meidenvenijn, opkomen voor jezelf en het klimaat

Lian gaat op schoolkamp, maar ze heeft er helemaal geen zin in. Op kamp zit ze namelijk 24 uur per dag opgescheept met de vissen: de rotmeiden uit haar klas die haar altijd moeten hebben.
Bij haar meester en moeder kan ze niet terecht. Ze vinden dat ze zich meer moet inzetten om vriendschappen te sluiten. En aan haar vader heeft ze op dit moment ook helemaal niets. Hij heeft zichzelf zo in de nesten gewerkt, dat ze komende tijd niet bij hem terecht kan. Kamp gaat een ramp worden! Of toch niet? Zal Lian meer kunnen en durven dan ze zelf denkt? ⁣
⁣
In Het regent ganzen beschrijft Annemarie Jongbloed haarfijn hoe meidenvenijn in elkaar zit. Het boek leest als een trein. Wat het verhaal extra schrijnend maakt, is dat Lian haar verhaal niet kwijt kan bij haar meester en moeder. Ze staat er echt alleen voor. ⁣
⁣
Meidenvenijn kan erg ongrijpbaar zijn, juist omdat het pesten vaak op een vileine manier gebeurt. Dit boek is hier een goed voorbeeld van. Als je denkt dat een ruzie is uitgesproken kan het toch ineens weer de kop opsteken of onderling nog lang na sudderen. ⁣
⁣
Pesten en voor jezelf opkomen zijn grote thema's in het boek, toch zijn dat niet de enige onderwerpen. Het verhaal gaat ook over anders zijn, de zoektocht naar acceptatie en de zorgen over klimaatverandering. ⁣
⁣
Het boek kan goed voorgelezen worden in een klas waar meidenvenijn heerst of waar gepest wordt. Het verhaal geeft een mooie aanleiding om met de klas in gesprek te gaan en kinderen te laten inzien welke rol zij binnen de groep hebben. In dit verhaal hebben ook de meelopers een grote rol. Zij laten het pesten toe. Zij kunnen dus ook een rol spelen in het laten stoppen van het pesten. ⁣
⁣
Het regent ganzen is een fijn boek voor de bovenbouw en ver daarboven. En bovendien ook nog leerzaam voor leerkrachten om zelf te lezen.

Zelf last van meidenvenijn in de klas? Op internet zijn gesprekaartjes te vinden om met elkaar over in gesprek te gaan.