Schaduw van de beul is de tweede thriller van de voor mij tot voor kort onbekende Franck Thilliez, de Franse auteur die voor zijn debuut, Het Gruwelhuis, de ‘Prix SNCF du Polar’ (een publieksprijs) ontving.
Schaduw van de beul gaat over het probleemgezin David en Cathy Miller en hun dochtertje Clara. Cathy is na een slippertje met David’s beste vriend ongewenst zwanger geraakt en pleegt stiekem abortus. David, die bij een begrafenisondernemer werkt, wordt ondertussen gestalkt door een zekere miss Hyde.
Het onverwachte aanbod van de aan een rolstoel gekluisterde Arthur Doffre, die David wil inhuren om voor hem een thriller te schrijven over Beul 125, is dan ook welkom. Beul 125 was een massamoordenaar die ouders in het bijzijn van hun kinderen martelde en op gruwelijke wijze vermoordde, waarna hij de kinderen met een geheimzinnig getal tatoeëerde op hun hoofdjes. Beul 125 pleegde voor zijn ontmaskering zelfmoord en het geheim van de getallen bleef zodoende onopgehelderd.
Doffre nodigt David en zijn gezin uit om gedurende één maand in zijn in het Zwarte Woud gelegen bungalow te verblijven, zodat hijzelf toezicht kan houden op het vorderen van de thriller. Maar het is hartje winter, er ligt een dik pak sneeuw, de bungalow ligt ver van de bewoonde wereld vandaan en buiten sluipt behalve een stel lynxen een vreemde figuur rond. Vanaf het ogenblik dat David en zijn gezin de bungalow betreden en kennismaken met Doffre en zijn gelegenheidsgezellin, een prostituee, begint een reeks horrorachtige gebeurtenissen zich in een niet aflatend tempo te manifesteren. De spanning in de bungalow neemt verder toe als een totaal onbekende vrouw na een aanrijding bij hen toevlucht komt zoeken.
Dit 320 pagina's tellende boek is een horrorverhaal in de stijl van Stephen King, maar minder vlot en spannend geschreven. Strikt genomen is dit boek een gesloten-kamer-mysterie; David en zijn gezin zitten opgesloten in een beperkte ruimte, kunnen niet ontsnappen en in hun omgeving jaagt een massamoordenaar hen de stuipen op het lijf. Je bespeurt de angst van David en zijn gezin. Franck Thilliez heeft perfect begrepen dat lezers gefascineerd raken door massamoordenaars. Hij beschrijft consciëntieus wat mensen voelen, denken en wensen wanneer ze angsten uitstaan. Wat dat betreft is Schaduw van de beul een psychologische studie over de denkwereld en de handelswijze van een psychisch gestoorde moordenaar.
Het verhaal is vlot geschreven, wat het lezen bevordert, maar er zijn weinig of geen plotwijzigingen waardoor alles redelijk voorspelbaar is. Ook het slot is niet bepaald verrassend. Aan het begin van het boek heb je een vermoeden hoe de zaak in elkaar zit. Dit vermoeden wordt bevestigd als het boek eenmaal uit is. Wel steekt het slot erg plausibel in elkaar voor zover psychopathie een zekere logica bevat. Het lijkt er overigens op dat Franck Thilliez voor een deel geïnspireerd is door King’s boeken.
Het verhaal is niet spannend genoeg om je aan je zetel te kluisteren. Spijtig genoeg heb ik Thilliez' geprezen debuut (nog) niet gelezen en kan hiermee dus niet vergelijken. De schaduw van de beul is weliswaar goed geschreven, maar stijgt niet boven het gemiddelde uit. Goed als ontspanning tijdens vakantie, maar meer ook niet.