Bijna alles in het leven heeft twee kanten.

Een sprekende cover die de twee gebieden laat zien, waar het verhaal zich afspeelt: Irak en de Verenigde Staten van Amerika. De kleur blauw, doet denken aan de zee of aan een heel grote tranenpoel.
Een heerlijke roman waarin je mee op reis wordt genomen met Sajed.
Je zult zien dat je soms dingen herkent, zoals bepaalde gebeurtenissen, maar bedenk dan ook dat het fictie is wat je leest. Dit is heel goed gedaan, het ene met het andere verweven.
Telkens wordt men in het verhaal met de neus op het feit gedrukt, dat bijna alles in het leven twee kanten heeft, het is maar niet wie er naar kijkt en hoe deze het ervaart.
Wat voor een inwoner van een bepaald land heel normaal is, kan voor een inwoner van een heel andere leefomgeving heel afstotend zijn en niet van deze tijd.
De hoofdpersoon is hartverwarmend, maar soms kun je zijn handelen niet begrijpen en
lijkt het ietwat onwerkelijk. Dit neemt niet weg dat je heerlijk door kunt lezen en kunt genieten van alles wat gebeurt in het leven van deze, inmiddels volwassen geworden persoon.
Aan het begin van het verhaal lees je meer over de titel: 'het land van tranen'. Waarom dat gebruikt is, wordt zeker aan het eind duidelijk. Ik ga daar niet meer over vertellen om niets meer van het verhaal weg te geven.
Aan het eind van het verhaal wordt een stuk werkelijkheid verweven met de hoofdpersoon en diegenen die hij liefheeft. Een onverwachte wending, maar goed gedaan !
Het is een mooie roman, die het zeker ook goed zal doen in de Engelstalige gebieden.(zie boven)