Het relaas van een verschrikkelijke zoektocht.

29 september 2017. Anne Faber verdwijnt tijdens en fietstocht in de bossen bij Soest. Wat dan volgt is een enorme zoektocht van familie, vrienden, kennissen, samen met de politie en het leger. Heel Nederland is in de ban van de van de vermissing van de jonge vrouw. Op 12 oktober 2017 staat de wereld even stil; Annes lichaam wordt gevonden.
“Anne: kroniek van een zoektocht” is een zéér aangrijpend relaas over onmacht ,angst, woede en verdriet. Het schetst een mooi beeld van het samenhorigheidsgevoel dat dit teweeg brengt.
Hans Faber, Annes oom, brengt de reconstructie van één van de meest beruchte vermissingszaken ooit in Nederland mooi in beeld in dit boek. Hij vertelt op een aangrijpende manier over hoe de zoektocht op gang kwam en verliep, de vondst van Annes lichaam, en alles wat daarop volgde.
Ik verwachtte een heel emotioneel boek. De zaak is in België recent weer geregeld in het nieuws gekomen omdat er een gelijkaardige verdwijningszaak was. Ik was dan ook heel benieuwd naar de gelijkenissen en de verschillen in bijvoorbeeld de zoektocht. En geraakt heeft het me. Hoewel ik wist hoe het verhaal af zou lopen, heb ik met momenten het boek even aan de kant moeten leggen en menig traan laten vloeien. Er werd serieus in detail getreden, maar ook weer niet té ver, met respect voor Anne en diens familie en vrienden. Het is een eerlijk verhaal, niet op sensatie belust.

Het boek is vlot geschreven, een prettige schrijfstijl met duidelijke taal. Ik ken niks van rechtssystemen en ik kon op deze manier, mits af en toe een beetje teruglezen, prima volgen.
Het bestaat ook uit drie duidelijke delen: de verdwijning, zoektocht en het vinden van Annes lichaam, het afscheid en tenslotte de nasleep van dit alles met nawoord van Annes vader, Wim Faber. Hij stelt het hele Nederlandse rechtssysteem aan de kaak en probeert op zijn manier het Nederlandse volk de ogen te openen, zodat zoiets gruwelijks in de toekomst niet meer kan gebeuren. Zijn spreekrechtverklaring en de moed om dit nawoord te schrijven lieten een diepe indruk bij mij na, net als de rest van het boek.
De samenhorigheid die dit gebeuren teweeg bracht tussen alle betrokkenen, trof mij diep. Knap dat Iedereen deed er alles aan om Anne terug vinden, misschien tegen beter weten in, maar Anne zelfs na haar dood mensen weet samen te brengen.

Voor mij is dit boek 4**** sterren waardig.