Creepy, spannend, ik wil meer!

‘Die beschilderde dode gezichten maken iedereen bang. En ik vind het ook niet leuk dat ze zo wit zijn. Wat vind jij niet leuk aan ze?’
Ze was even stil, keek me toen recht in m’n ogen aan en zei: ‘ik vind het niet leuk dat ze ‘‘s nachts rondlopen.’

Bedankt @blossombooks voor het recensie exemplaar. Voordat ik het boek ontving, kreeg ik eerst het enge poppetje in mijn brievenbus met de tekst ‘Monique, kom je met ons spelen?’ niet wetende waarom, ik dacht dat het boek ontbrak, maar dit bleek een opwarmertje te zijn, creepy hoor… Achteraf blijkt dat poppetje nog enger te zijn dan gedacht brr..

Goed voor een avondje griezelen. Vanaf het begin tot eind zit de spanning er goed in. Het is dan ook een dun boek van 224 pagina’s. Wel knap dat de schrijver de spanning het hele boek vast weet te houden. Het liefst lees je het boek in een ruk uit.

Sophie en Jay spelen via een app op een telefoon met een ouija bord. Sophie probeert haar overleden nicht te bereiken via het bord. Bestaan geesten dan toch echt? Want ineens gebeuren er wel hele rare dingen.. Wanneer de ouders van Sophie op vakantie gaan, gaat Sophie naar haar familie op het eiland Skye. Op dit eiland en vooral in het familie huis, wat voorheen een school is geweest gebeuren rare dingen. Het lijkt wel alsof de muren praten, echter zijn dat niet de muren die praten..

De hoofd personages zijn jong 12/13 jaar. Dit maakt het verhaal dan ook wel een Young Adult boek. Ik kan er altijd wat minder in komen als de personages zo jong zijn. Maar ondanks dat was het een goed boek en ik zou hem zeker aanraden als je een griezelboek zoekt voor tussendoor!