Anders, maar net zo boeiend

Operatie Napoleon volgt een wat andere invalshoek dan gebruikelijk in de boeken van de IJslandse schrijver Indridason. Dit keer geen verdwaasde of verweesde politiecommissaris die een moord of verdwijning dient te onderzoeken, maar een alleenstaande juriste met een schuldgevoel ten opzichte van en dientengevolge een grote zorgzaamheid voor haar jongere broer. Door die ondernemende broer wordt zij betrokken in een luguber verhaal over een aan het eind van WOII neergestort Duits transportvliegtuig op de nagenoeg onbegaanbare Vatnajöikull gletsjer. Al direct na de oorlog -en later nog enkele pogingen- werd een angstvallig geheimgehouden zoektocht naar het wrak opgezet door het Amerikaanse leger. Zonder succes. Maar door het smelten van de ijskap en verschuivingen op de gletsjer wordt nu duidelijk een wrak op satellietbeelden waargenomen. Een grote operatie in het diepste geheid wordt opgetuigd. Niemand mag getuige zijn van of kennis hebben over het bergen van het object. Mensen worden vermoord, gemarteld, want kennelijk is er een onweerstaanbaar geheim met of in het vliegtuig verborgen. Juriste Kristin laat zich ondanks bedreigingen en aanslagen niet weerhouden om te achterhalen wat er werkelijk aan de hand is. Indrisason vertelt het verhaal geloofwaardig, op zijn bekende integere en vlotte wijze in eenvoudige, van alle hoogdravende taal. Dat maakt het lezen van deze thriller een genoot, zoals eigenlijk alle Indridasonboeken. Naast zijn gekende politiethrillers verstaat de auteur dus ook de kunst in het schrijven van wat je een spionage thriller zou kunnen bestempelen.