Meesterlijk verteller

Wat brengt de verdwijning van een jonge, verslaafde vrouw en de sinistere gebeurtenissen in een psychiatrische instelling bij elkaar? Rechercheur Jack Caffery, inmiddels van London naar Bath/Bristol verkast. Caffery is de wat zonderlinge, norse, no nonsens edoch toch sympathieke politierechercheur, het hoofdpersonage in de verhalen van Mo Hayder. Het is opnieuw genieten van zijn wat zonderlinge aanpak. Twee hoofdlijnen kruisen elkaar: de ene is de verdwijning van een jonge vrouw. Caffery had het opgelost (kunnen hebben), maar liet het vanwege emotionele redenen liggen. Hij vindt het tijd om daar nu een punt achter te zetten. In de psychiatrische inrichting in zijn district vinden onverklaarbare overlijdens en zelfverminkingen plaats. Ze worden toegeschreven aan een soort van demon. Daar gelooft hoofdverpleger A.J. Le Grande niets van en hij gaat subtiel op onderzoek uit. Uiteindelijk haalt hij Cafferty erbij om de situatie diepgravend te onderzoeken. Het is razend knap hoe Hayder de twee losstaande gebeurtenissen met elkaar verbindt, zonder dat er een werkelijke overeenkomst is. Elke stap dichter bij de onthulling leidt tot nog meer verwarring: je denkt dat je weet hoe het zit...en gaat dan helemaal de mist in. Dat geldt ook voor de verdachten: 'niets is wat het lijkt' is een uitspraak die een van de karakters uit in het verhaal. En daarin is Hayder een meesterlijk vertellen. Een verhaal om je vingers bij af te likken, of liever je nagels tot op het bot afkluiven van de spanning. En dan toch nog een 'happy end', geheel in de wat cynische stijl van Hayder.