als een ui gepelt, gefilleerd als een vis

Heerlijke personages, nagelbijtend spannend en een knappe plot. Dat had ik na de eerste bladzijden niet verwacht. Die eerste pagina's begonnen aarzelend, niet direct boeiend en beklijvend. Maar naarmate het verhaal zich ontwikkelde kreeg De laatste foto mij geheel in de greep. En wat merkwaardig verhaal over een opduikende foto van een meisje dat zeven jaar geleden verdween zet de wat neurotische Tess Hjalmarsson aan het werk in deze coldcase zaak. Ze krijgt hulp van een nog psychisch wrak die profiler is. De ingrediënten stimuleren de duisternis. Enerzijds volg je ontwikkelingen in het proces in 'real time'. Dat wordt afgewisseld met flashbacks, waarmee en waardoor gebeurtenissen in een context geraken. Er lopen ook diverse verhaallijnen door elkaar, alleen gelinkt aan de hoofdlijn. De casus wordt zo van diverse gezichtspunten belicht. Als een ui pelt Frennstedt de plot, waarbij verdachten afvallen, (op)nieuw in beeld komen en tenslotte wordt je getrakteerd op een verrassende ontknoping. Scandi thriler van grote klasse.