Vermaak in plaats van bibbers

De blauwe tweeling is een onderhoudend verhaal. Een thriller, maar zonder de duistere diepgang, de emotie uit de Scandinavische thrillers. Het verhaal is wat dunnetjes, met veel zijsporen, maar soepel be- en geschreven. Het gaat het speurderspaar Reders wel erg makkelijk af. Iets te naar mijn idee. Een gedachte, een a la minute geopperde veronderstelling of aanpak leidt vrijwel altijd tot succes. Alsof ze beschikken over helderziendheid nemen ze vaak de juiste afslag, letterlijk en figuurlijk. Als misdaden oplossen zo eenvoudig zou zijn... De karakters zijn ook wat dunnetjes, eenvormig, stereotype etc. Toch leest vher verhaal prettig, ontspannend en is het met name vermaak in plaats van de bibbers die je bij deze thriller krijgt.