Oorlog, ook in je hoofd

Deze tweede roman van Roanne van Voorst gaat over de 19 jarige Rêve. Aan het begin van het verhaal wordt meteen duidelijk dat ze iets ergs heeft gedaan, wat dat is nog niet duidelijk. Het boek is opgedeeld in drie delen; haar leven nadat haar broertje is overleden, haar tijd in Syrië en wat er gebeurd als ze terug is uit Syrië.

Rêve geeft zichzelf de schuld van haar broertjes dood. Na zijn dood gaat ze twijfelen over alles in haar leven, ze sluit zich steeds meer af. Dan besluit ze het leger in te gaan, om niet meer na te hoeven denken maar alleen bevelen te volgen. Ze geeft zich op voor een missie in Syrië, daar verblijft ze twee maanden tot ze haar pols breekt en terug moet naar haar ouders in Nederland van wie ze nog meer vervreemd is. In de oorlog voelde ze zich goed, thuis kan ze niet meer aarden. Ze zakt steeds dieper weg in haar angststoornis, tot ze haar misdaad begaat.

Het verhaal leest makkelijk weg, daardoor raakte het mij niet heel diep. Je leeft met Rêve mee maar kan haar ook irritant vinden.