Luchtige actie romance

Hoewel ik zelf actie romances schrijf, lees ik ze eigenlijk zelden. “The Blonde Identity” – met een overduidelijke knipoog naar ‘The Bourne Identity” – sprak me dan ook meteen aan. Het verhaal is met een luchtige ondertoon en veel humor geschreven. Eigenlijk had ik dat al uit de flaptekst op kunnen maken, maar tegen de tijd dat ik het boek daadwerkelijk ging lezen, was ik dat allang vergeten. Ik moest dan ook even wennen aan de toon en schrijfstijl. Het gaf het verhaal wel echt iets eigens en paste natuurlijk perfect bij het wat naïeve, vrolijke hoofdpersonage. Haar optimisme en humor dreven dit verhaal voort en dit ging samen met meer dan genoeg actievolle scènes. Door de luchtige toon kwam dit alleen iets minder hard binnen dan je van de situatie zou verwachten.

Het verhaal is vanuit twee perspectieven geschreven, dat van de vrouw die haar geheugen kwijt is – en dus haar naam ook niet weet – en Sawyer, die een soort special agent blijkt te zijn. Doordat de schrijver bepaalde onthullingen voor later wilde bewaren, waren de stukken vanuit Sawyer wat oppervlakkig en focusten die zich eigenlijk alleen op zijn ontluikende gevoelens voor zijn tegenspeelster. Ik denk dat het boek sterker was geweest en wat meer diepgang had gekregen als we alleen hadden geweten wat er in het vrouwelijke hoofdpersonage was omgegaan, maar dat neemt niet weg dat ik van het boek genoten heb en dat het voor iemand als ik – die toch vaak verhalen met een donkere ondertoon leest – een welkome afwisseling was. Ondanks de hopen sneeuw en het ijskoude water, vond ik het een perfecte zomer-read.