Een aangrijpend portret van een jonge man in een tijd van hypocrisie en verwarring

Kristien de Wolf brengt met Mooie Jo een indringend en beklijvend verhaal dat zich afspeelt in de jaren 60 en 70 – een periode die zowel sprankelend als beklemmend was. Het boek vertelt het levensverhaal van een jonge man die worstelt met zijn geaardheid in een tijd waarin homoseksualiteit taboe was. Zijn zoektocht naar identiteit wordt extra bemoeilijkt door traumatische ervaringen uit zijn jeugd, waarin een priester, een vertrouweling van het gezin, zijn vertrouwen schendt. Later in zijn leven kiest hij ervoor om in het klooster te treden, waar hij opnieuw een complexe en moreel twijfelachtige relatie met een pater overste aangaat.
Wat dit boek zo krachtig maakt, is de manier waarop de auteur de tijdsgeest tot leven wekt. De sfeer van de jaren 60 en 70 wordt zo levendig beschreven dat je als lezer het gevoel hebt zelf door die tijd te wandelen. De nostalgie naar de muziek, de mode en de vrijere sfeer van die decennia wordt echter in contrast geplaatst met de schaduwzijde van diezelfde periode: het misbruik, de bekrompenheid en de hypocrisie binnen de kerk en samenleving.

Hoewel ik enorm heb genoten van de sfeerschepping en de manier waarop De Wolf haar personages neerzet, kon ik niet anders dan af en toe misselijk worden van de schrijnende gebeurtenissen en de pijnlijke realiteit die ze blootlegt. Het is een boek dat je niet onberoerd laat en dat, ondanks zijn donkere thema’s, prachtig geschreven is.

Een mooie toevoeging aan het boek is de muzieklijst die de schrijfster heeft samengesteld – een soundtrack van de tijd waarin Mooie Jo zich afspeelt. Toch vond ik het jammer dat deze pas op het einde van het boek werd vermeld. Had ik dit eerder geweten, dan had ik de muziek kunnen beluisteren tijdens het lezen, wat de beleving nog intenser had gemaakt.

Mooie Jo is een boek dat blijft nazinderen. Het biedt een rauw en eerlijk portret van een man die zijn hele leven worstelt met liefde, identiteit en de invloed van het verleden.