Geestig en gelaagd boek

Recensie – La Superba van Ilja Leonard Pfeijffer
Het is de eerste keer dat ik iets van Ilja Leonard Pfeijffer las, en wat een ontdekking !
‘La Superba’ smaakt zonder twijfel naar meer. Vanaf de eerste pagina word je volledig ondergedompeld in de stad Genua, niet enkel als decor, maar als levend wezen.
De sfeer, de geuren, kleuren, smaken en indrukken spatten van de pagina’s.
Je wandelt als lezer haast letterlijk door de smalle straatjes van de stad.

Pfeijffer weet als geen ander te balanceren tussen realiteit en fantasie.
De losse focus van het verhaal draagt bij aan het waarachtige, chaotische karakter van Genua zelf. Niets is rechtlijnig, alles is fragmentarisch, maar juist daardoor voel je de stad, haar mensen en haar geheimen des te intenser.
De roman is doordrenkt met anekdotes, vluchtige ontmoetingen en verhalen van kleurrijke personages. Alles is met elkaar verbonden, zelfs als het niet zo lijkt.
Bijzonder treffend vond ik de manier waarop Pfeijffer migratie en asielzoekers beschrijft. Niet eenduidig of moralistisch, maar genuanceerd en menselijk.
Asielzoekers kortom ‘Gelukszoekers’ krijgen hier een gezicht, en daarmee wordt de harde realiteit voelbaar.
De stijl van het boek is ronduit bijzonder: lange zinnen, uitbundige beschrijvingen, alinea’s die soms een hele pagina beslaan. Het vraagt aandacht, maar het loont.
De roman bestaat uit dagboekachtige brieven van een schrijver aan een anonieme vriend, waarin hij commentaar geeft op zijn eigen schrijfsels die zowel hilarisch als scherpzinnig zijn.
La Superba is geen boek dat je zomaar even tussendoor leest. Het is een ervaring, een onderdompeling, een lofzang op een stad.
Conclusie: een bijzonder onderhoudend, geestig en gelaagd boek. Zeker lezen!
En als je van Italië houdt zoals ik: wees gewaarschuwd, Genua zou zomaar je volgende bestemming kunnen worden.