Foto in het medaillon

In het eerste deel, Day Dreamer, lezen we hoe Lora per toevallig lot uitkomt bij een kasteel. Al snel laat ze haar oog vallen op een mysterieuze jongen, maar al snel lijkt het kasteel meer geheimen te herbergen.

Net als ze zich afvraagt wat haar rol in dit alles is, wordt in Night Thinker stukje bij beetje duidelijk dat ze zich ook af moet vragen of ze eigenlijk wel veilig is.

“Dit sprookjeskasteel is een vermomd spookhuis” (p. 24)

Na een periode van mysterie en vele vraagtekens vallen langzaam maar zeker de puzzelstukjes op de juiste plek. Haar rol in het geheel wordt zo voor haar veel duidelijker, al lijkt die toch anders dan gedacht. Of toch niet…?

“Dat doe ik ook, lieverd. Ik laat je nooit meer los.” (p. 222)

Maar heeft dit sprookje wel zo’n lang en gelukkig einde?

“Omdat mijn leven geen sprookje is, maar ik er wel even in ging geloven.” (p. 240)

Allereerst een groot applaus voor de wederom prachtige prinsheerlijke cover en verzorging voor het binnenwerk van dit boek. Een zeer leuk detail is dat de auteur van het boek, Luna van Roosen, tevens de illustrator is.

De personages uit Night Thinker kennen we nog van deel 1 Day Dreamer; er zijn geen nieuwe bijgekomen. Van sommige personages kan echter getwijfeld worden aan hun toegevoegde waarde van het verhaal. Elk personage wordt wel erg goed uitgewerkt waardoor dit in zijn geheel wegvalt tegen de sfeer van het verhaal.
In Night Thinker draait vrijwel alles om Bobby en Lora. Om Bobby blijft in Night Thinker vooralsnog lange tijd een zweem van mysterie hangen, al krijgen we hierin wel steeds meer duidelijk wat en vooral waarom. Doordat dit zo blijft hangen staat het boek enigszins stil in de tijd, al wordt er ook voldoende aandacht geschonken aan het creëren van een mooi opgebouwde spanning. Bobby zijn personage weet door het mystieke, maar ook zijn romantische kant, zeker interesse te wekken.
Lora kennen we uit deel 1 als een introvert en wat verlegen meisje. Zoals al geschreven in de recensie van Day Dreamer zou Lora nog kunnen verassen in daadkracht en dat is precies wat ze in dit deel meer doet. Deze ontwikkeling is meer dan welkom, en ook nodig voor het verhaal. Het zorgt voor meer tempo en het kinderlijk naïeve weet zo op een natuurlijke manier plaats te maken voor een volwassenere vorm van verantwoordelijkheid.

Bijzonder aan van Roosen is dat ze ondanks haar jonge leeftijd al een heel eigen stijl heeft ontwikkeld. In haar stijl weet ze Night Thinker te hullen in zachte, dromerige poëzie met een vleugje lieflijke humor. Van haar veelbelovende kwaliteit weet van Roosen ook goed gebruik te maken door middel van bijvoorbeeld het schrijven van een verhaal in een verhaal. Van Roosen probeert haar lezer ook iets mee te geven, al ligt de te leren levensles er soms wel iets te dik bovenop.
In Night Thinker weet van Roosen op subtiele wijze te verwijzen naar het eerste deel. Daarnaast verwijst ze ook meer dan eens naar oude(re) sprookjes zoals Blauwbaard, Het meisje met de zwavelstokjes en Belle en het Beest; deze laatste is ook duidelijk een bron van inspiratie voor haar geweest.
Toch mag ze in de toekomst best ook wel wat risico’s nemen, zowel in genre als in stijl, want vermoedelijk heeft dit talent nog veel meer te bieden.

Met name door een verandering in houding wat van Roosen Lora in Night Thinker heeft gegeven, ligt het tempo nu wel hoger dan in het eerste deel. Van de eentonigheid, zoals beschreven in de recensie van Day Dreamer, was nu dus zeker geen sprake. Wel werd het nu soms iets cliché en daarmee voorspelbaar waardoor het einde, waarmee van Roosen dan middels een plottwist de lezer wel weet te verassen, ook wat eerder had mogen komen. Zelfs met dit einde weet van Roosen te intrigeren; want wat is nu echt en wat een droom?

Night Thinker is het tweede, niet los te lezen, deel uit het tweeluik. Het is een mooi vertelling van een klassieke situatie in een nieuwe tijd.

4 sterren