Donker, beeldend en zintuiglijk

"'Er is een verschil tussen kijken en zien,' leerde jij ons lang geleden, in de tijd dat we nog jong waren. Wie ziet kan vertellen. En wie vertelt legt vast. We hebben de taal nodig om onze ogen te helpen."

M. (Marie) vertrekt in 1989 halsoverkop uit Nederland, na een incident op de Fotoacademie. Ze gaat in Parijs aan de slag als au pair. Zij schrijft haar verhaal. Pas een half mensenleven later komt M.’s verslag terecht bij Flo, de persoon die haar vlucht veroorzaakte. Zij is gewond geraakt bij een grote terroristische aanslag in Parijs. Luister!
Prachtige opbouw, mooie beelden van Parijs in de jaren tachtig, broeierige, onheilspellende sfeer, mooi.
Het gaat over de aanslagen in Parijs vanaf de jaren tachtig, over au pair zijn in Parijs, maar ook hoofdstukken over het hoofdpersonage op een Fotoacademie. Er wordt gesproken over het verschil tussen kijken en zien, en het werk van beroemde fotografen zoals Erwin Olaf, Nobuyoshi Araki en Jean-Paul Goude (die van Grace Jones) wordt besproken. Ik vond die hoofdstukken inspirerend. En het boek meeslepend!