Mwah

Het thriller-genre is door mij (nog) niet zo verkend. Arlidge stond wel hoog op mijn lijstje om daar eens verandering in te brengen, dus toen ik dit boekje cadeau kreeg leek mij dat een mooi moment. Ik ben er echter volstrekt niet stuk van. Af en toe leuke of boeiende beschrijvingen maar voor de rest vond ik het redelijk voorspelbaar (en ik heb niet echt veel ervaring in het lezen van thrillers).
En van die dingen waarvan ik mij afvraag of dat zo zou gebeuren als het echt zou zijn. Bijvoorbeeld: als je een blinde dochter zou hebben, al 28 jaar, zou je dan iets zeggen als: moet je daar eens zien wat ze mij te eten geven? Ik denk het niet.
Of: de mensenschuwe Mark die niemand wil zien loopt wel rond op een druk feest?
Het waren maar 95 bladzijden en Arlidge schrijft soepel genoeg, maar ik heb wel weer even genoeg van hem gelezen en haal hem van mijn WIL-lijstje af.