Een spannend jaren '90 verhaal!

Beoordeling:
4,5 uit 5 sterren

Samenvatting:
In de zomer van 1997, ook wel de bloedzomer van 1997 genoemd, wordt Westerdam geteisterd door een rare reeks van moorden. Moorden gepleegd door dirtbag. Maar, was dat niet een legende?

Recensie:
Ho-ly sh*t… Ik vond dit zo’n ontzettend goed boek weer! Hij past mooi binnen de reeks van andere goede boeken door Daniëlle Bakhuis.
Meteen vanaf de eerst letter word je als het ware het verhaal in gezogen en daar kom je dan zo’n uur of anderhalf later weer uit, als je de laatste letter hebt gelezen. Het verhaal is meteen superspannend en je nieuwsgierigheid blijft continu worden aangewakkerd. Bakhuis geeft nét genoeg informatie om door te willen lezen, maar ook precies genoeg om het verhaal goed te kunnen volgen en begrijpen.
Het verhaal is niet te soft. Er staat horror op de kaft en dat wordt zeker nageleefd in dit boek. (Let op de content warnings!). Het verhaal is bruut, dirtbag toont geen genade en dat maakt het allemaal zo spannend. Ik hou er vooral van dat dit niet zo’n typisch ‘rustig maar, alles komt wel goed’-sfeertje heeft, want dat is al zo vaak gebruikt. Het is gewoon lekker direct en daardoor ook lekker onverwachts.
Door mijn korte leestijd van dit boek, zal het je ook niet verbazen dat Bakhuis een hele fijne en vlotte schrijfstijl heeft, wat zeker bijdraagt aan het feit dat je zo door het verhaal heen kan vliegen. De tekst is begrijpelijk en interessant geschreven.
De illustraties in het boek zijn schaars, maar wel ontzettend mooi en heel leuk voor de beeldvorming. Het geeft net een extra dimensie aan het verhaal en het is iets wat niet superveel meer voorkomt op deze manier in jeugdboeken. Ik vond het zeker een erg leuke en mooie toevoeging.
Het enige ‘wat mindere’ puntje dat ik had, was dat het verhaal zich voor mij niet per se in de jaren ’90 afspeelde. Buiten wat verwijzingen naar typische jaren ’90 cultuur (wat ik heel leuk vond om te lezen, don’t get me wrong. Ik ben een 2000’s baby en ik heb de ’90 dus niet meegemaakt.), voelde de algemene sfeer van het verhaal alsof het zich ook in het nu had kunnen afspelen. Ik zou alleen zo niet echt een oplossing hebben om die sfeer beter te kunnen overbrengen en dat is denk ik ook ontzettend moeilijk, maar ik las een aantal keer ‘1997’ en toen moest ik mezelf er actief aan helpen herinneren dat het boek zich niet in het ‘nu’ afspeelt. Ik vind het wel echt een ontzettend leuk idee, dus please, meer boeken die in de vorige eeuw afspelen!

Conclusie:
Ik raad dit boek absoluut aan! Ik vond het zo ontzettend lekker weglezen en zo’n uniek verhaal, dat verdient gewoon al credits an sich.