Elk frame van de film is het bekijken waard

Het eerste deel van de nieuwe meidenserie van de Britse schrijfster Holly Smale leest als een trein. Licht Camera Liefde vertelt het verhaal van de jongste telg van de wereldberoemde acteursfamilie de Valentines. Hope verlangt naar het epische leven in de spotlights, waarin zij zich vanaf haar zestiende verjaardag mag begeven. Ze bereidt zich goed voor door haar hele dag in filmscènes op te delen, aandacht te besteden aan houding, make-up en garderobe én haar horoscoop te raadplegen. Hope leeft samen met haar drie kibbelende broer en zussen, bezoekt regelmatig haar (emotioneel instabiele) moeder in een kliniek, mist haar (in het buitenland werkende) vader en ontwijkt haar privé-leraar. En toch heeft Hope energie over om in haar gedachten om de haverklap, zinderend van spanning, haar grootste liefde tegen het lijf te lopen. Als dit in ‘real-life’ dan echt gebeurd, slurpt Hope de liefde op en gelooft ze dat zij haar soulmate tegen is gekomen. Maar overleeft deze droomrelatie uiteindelijk een onvermijdelijk afscheid?

In het boek lees je de snelle, soms bizarre gedachtenwereld van een filmster-wannabe. Hope komt in het grootste deel van het boek over als een snob, een wandelend cliché met denkbeeldige vriendinnen. Achter deze façade van verwaandheid en luxe schuilt echter een eenzaam meisje dat hunkert naar aandacht en liefde van de mensen, die het dichtst bij haar staan. Als lezer wacht je bladzijdes lang op bevrijding, hét moment dat iemand Hope écht ziet en haar helpt om met beide benen op de grond te staan en haar echte emoties te onderkennen.

Holly Smale schrijft vlot en de afwisseling tussen filmscènes en het ‘echte’ leven maakt het boek levendig. Het gevarieerde woordgebruik en het wisselend perspectief en lettertype maken dat je de vaart erin wilt houden en doorleest. Plotwendingen worden door de schrijfster beteugeld voor je het in de gaten hebt. En opmerkingen van Hope, haar broer Max en zussen Faith en Mercy zijn ad rem en grappig. De laatste hoofdstukken zijn de ‘redding’ van het boek. De ontroerende gespreksvoering tussen Hope en ‘assistente’ Roz herstelt het geloof in de mensheid en levert prachtige inzichten op voor zowel Hope als de lezer.

‘Het leven is geen liefdesverhaal, geen thriller of komedie. Het is geen tragedie of horror. Het is geen oorlogsfilm, actiefilm of kostuumdrama. Het leven is alle genres door elkaar, eng en grappig en fijn en verdrietig en grimmig en pijnlijk. En elk frame van de film is het bekijken waard.’
- Hope Valentine