Een WK waardig boek

Een reis met als thema het karakter van Van Gaal, zo omschrijft Hugo Borst dit bijzondere boek. Wat wij op tv en in de media zien en horen omtrent deze karakteristieke man is niet bepaald altijd positief. Nukkig reageren, opvliegend maar ook gepassioneerd betrokken bij het voetbal. Al deze ingrediënten maken Van Gaal natuurlijk een perfect onderwerp voor het schrijven van een verhaal. Vooral ook omdat de schrijver al heel wat jaren, een soort van haat-liefdeverhouding met Louis van Gaal heeft. Vanaf de eerste stappen in het betaalde voetbal, Van Gaal was zelf ook voetballer, trekken de twee met elkaar op. Alle periodes waarin ze elkaar tegenkomen, tot aan de tijd bij Oranje waar hij bondscoach was, zijn in het verhaal opgenomen. Borst heeft gebruik gemaakt van research van beeldmateriaal om zijn verhaal te staven en te kunnen onderbouwen. De omschrijvingen zijn soms zeer tekenend, komisch ook wel. Maar niet alleen de ervaringen van Borst zelf met Van Gaal krijgen aandacht, ook anderen komen aan het woord.

“De schrijver, radio- en televisiemaker en sportjournalist schrijft in O, LOUIS in alle openheid over zijn relatie met Louis van Gaal. Waar Hugo Borst en Van Gaal eerst op vriendschappelijke voet door het leven gaan, ontstaat er later een breuk tussen de twee. In O, Louis vertelt Hugo Borst het verhaal achter de ruzie. Daarnaast gaat hij in het boek op zoek naar de persoon achter Van Gaal. Hiervoor reist hij door het land, op zoek naar experts die hem helpen de eigenzinnige, autoritaire succescoach te duiden.”

Dat vrienden ruzie kunnen maken is bekend, maar hoe Hugo Borst en Louis van Gaal dit uitvechten is ronduit hilarisch vanuit mijn perspectief. Er wordt goed beschreven hoe de twee in de afgelopen jaren al vallend en opstaan met elkaar mee zijn gelopen in de tijd. Hoe Borst Van Gaal analyseert en omschrijft als ‘klootzak’ en ‘idioot’ maar dat hij tussen de woorden door, ondanks de nog steeds niet bijgelegde ruzie, bewondering uitspreekt voor deze ‘vakman en geniale gek’. Maar wat ook verrassend was is dat anderen hun mening geven over de persoon Van Gaal. Waarom is hij zoals hij is, alsof hij soms een persoonlijkheidsstoornis heeft? Het zou me niet verbazen. Maar is het niet zo dat als iemand altijd in de publiciteit is en waarvan bekend is dat hij nét iets anders reageert dan anderen er nog eens extra op je wordt gelet? Blijf je dan 100% jezelf, altijd? Van Gaal is in ieder geval consequent.

Ik heb “O, LOUIS mogen recenseren voor VI Boeken, waarvoor dank. De cover vind ik erg typisch voor Van Gaal; de blik, de kleuren, dit hoort bij hem. Opgegroeid zijnde met voetbal, het Nederlands elftal, en het gevoel van Oranje, was Van Gaal natuurlijk ook voor mij geen onbekende, een persoonlijkheid waar je moeilijk omheen kon. Hoe sommigen om mij heen al op het puntje van hun stoel zaten, klaar voor een ‘uitbarsting’ van Van Gaal is mij zeker bijgebleven. Vandaar ook de belangstelling voor dit verhaal van Hugo Borst. Vooral omdat ik me van tv dus nog heel goed kan herinneren hoe opvliegend de coach geregeld kon reageren is het voor mij niet moeilijk bepaalde situaties uit het boek voor de geest te halen. Het aantal keren dat ik Van Gaal heb zien lachen op tv waren zelfs verrassend, op de één of andere manier verwacht je dat niet van hem. Niemand kan om het feit heen dat hij een grote stempel heeft achtergelaten op het Nederlands voetbal, niet veel die hem op dat niveau ook zo nadoen. Ik vind O, LOUIS op een gemakkelijke en lekkere manier geschreven, scherp ook, ik heb me kostelijk vermaakt. Ik denk dat als je een echte voetballiefhebber bent dat je dit boek écht gelezen moet hebben.

“Omdat Louis van Gaal geen sorry wilde zeggen zijn we nu een prachtig voetbalboek rijker. Grappig en soms zelfs ontroerend”