Een sterke, emotioneel geladen thriller dat onder je huid kruipt

“Alleen” van Barbara De Smedt is een aangrijpende thriller dat meteen zijn stempel drukt op het Nederlandstalige thrillergenre. Met de ondertitel “Wanneer liefde verandert in obsessie” weet het boek vanaf het begin een beklemmende toon te zetten. Het verhaal draait om Julie Meskens, een jonge vrouw die na de dood van haar moeder probeert houvast te vinden in haar droom om dierenarts te worden. Terwijl ze haar leven weer op de rails probeert te krijgen, wordt ze geconfronteerd met verontrustende telefoontjes, vreemde geluiden in huis en een stem die haar roept wanneer ze alleen is. Wanneer ze ook nog onverwacht zwanger blijkt te zijn, verandert haar leven in een nachtmerrie. Julie’s wereld stort langzaam in en haar focus verschuift van het najagen van haar droom naar het vechten voor haar leven – en dat van haar ongeboren kind. Barbara De Smedt slaagt erin om vanaf de eerste pagina een spanning op te bouwen die onder de huid kruipt. De dreiging is voelbaar, maar nooit volledig zichtbaar, waardoor je voortdurend op het puntje van de stoel blijft. De structuur van het boek, met afwisselende perspectieven en korte, krachtige hoofdstukken, zorgt voor een vlotte leeservaring zonder dat de samenhang verloren gaat. De afwisseling tussen verschillende tijdslijnen en personages houdt het verhaal fris en zorgt ervoor dat de puzzel zich stukje bij beetje ontvouwt. Wat Alleen extra bijzonder maakt, is de thematische diepgang. De Smedt schrijft niet enkel een thriller over dreiging en angst, maar verweeft ook thema’s als rouw, eenzaamheid, verlies, zwangerschap en psychische druk in het verhaal. Barbara baseerde bepaalde elementen op eigen ervaringen, wat het geheel een authentiek en oprecht karakter geeft. Dit is zo duidelijk voelbaar dat het je raakt tot in het diepste van je ziel en voor mij ook zo herkenbaar was. Julie is geen klassieke thrillerheldin, maar een kwetsbare, herkenbare vrouw die probeert te overleven in omstandigheden die haar boven het hoofd groeien. Je krijgt al vrij vroeg een vermoeden van wie of wat er achter de dreiging schuilgaat. De sfeer is beklemmend maar door Barbara zo vakkundig neerzet. Het is een verhaal dat binnenkomt en blijft nazinderen. Wat Alleen echter zo sterk maakt, is dat het niet enkel draait om de vraag “wie heeft het gedaan?”, maar om de ervaring van angst, isolatie en machteloosheid. De titel is treffend gekozen: Julie staat letterlijk en figuurlijk alleen, gevangen tussen verleden en toekomst, angst en hoop. De zwangerschap voegt daar een extra laag van urgentie en emotie aan toe, waardoor de spanning niet alleen fysiek maar ook emotioneel voelbaar is. Met Alleen bewijst Barbara De Smedt dat ze een scherp gevoel heeft voor psychologie, spanning en menselijke kwetsbaarheid. Haar schrijfstijl is helder, meeslepend. Je ziet weldegelijk de scènes voor je en voelt de dreiging langzaam dichterbij komen. Ondanks een paar voorspelbare momenten blijft de impact groot. Het is een boek dat je moeilijk loslaat zodra je het hebt uitgelezen.