Een verhaal dat uitblinkt door zijn eenvoud

In 'De liefde' wandelen en kijken we mee in het alledaagse leven van Jeanne en Jacques, een koppel dat elkaar ontmoet in de jaren zeventig en samen een leven opbouwt – zonder grote hoogte- of dieptepunten, maar met de stille intensiteit van het gewone bestaan. Het resultaat is een sobere, tedere roman die de liefde toont zoals velen die ervaren: als een langzaam voortkabbelende rivier, eerder dan een woeste stroom.
In eerste instantie wordt de jonge vrouw Jeanne, verliefd op een basketballer die ze observeert vanuit de sporthal die ze schoonmaakt. De verliefdheid blijft onbeantwoord, en al snel maakt hij plaats voor Jacques, een wat onhandige, jongeman met wie Jeanne uiteindelijk trouwt. Samen krijgen ze een zoon, Daniel, en leiden ze een leven dat zich kenmerkt door kleine rituelen, lichte ergernissen en een zekere berusting.
Het verhaal van Jeanne en Daniel wordt zeer eenvoudig verteld, puur, herkenbaar en alledaags. De liefde tussen Jeanne en Jacques is geen vurige passie, maar een soort stille verstandhouding. Hun liefde nestelt zich in gewoontes, in gedeelde stiltes, in het samen ouder worden. Er zijn geen grote drama’s, geen overspel, geen scheiding, geen dodelijke ziektes, maar juist daardoor voelt het verhaal des te echter aan. Het is een portret van een generatie, van een tijdperk waarin geluk niet werd gezocht in uitzonderlijkheid, maar in stabiliteit.
De Liefde is een verhaal dat uitblinkt door zijn eenvoud, net zoals de waanzinning mooie cover. Een sobere, tedere roman die de liefde toont zoals velen die ervaren