Een duivels verrassend verhaal

Zuid-Frankrijk, 1970. In een villa nabij Menton woont de weduwe Céleste De Châtillon samen met haar twee dochters.
Ze leiden een ogenschijnlijk zorgeloos en mondain leven, maar schijn bedriegt. Céleste is verslaafd aan gokken en om haar schuldenlast weg te werken, raakt ze steeds dieper verstrikt in het plaatselijke drugsmilieu. Ze brengt zelfs haar lievelingsdochter Beau in gevaar.
Wanhopig bedenkt Céleste een waanzinnig plan om uit de schulden te komen. Haar plan lijkt te slagen, totdat er moordplannen worden gesmeed. Ondertussen wordt in een dorpje in de Provence een jonge vrouw in paniek wakker. Ze lijdt aan geheugenverlies en heeft geen andere keuze dan de man die met haar woont te vertrouwen.
Maar is haar geheugenverlies wel permanent? En wie is de mysterieuze dame die contact met haar wil opnemen?
Wat meteen opvalt aan ‘Verborgen’ is de cover. Je vraagt je onmiddellijk af wat er verborgen zit achter deze geheimzinnige en spannende omslag. Het nodigt uit om het boek snel open te slaan. Helaas begint het verhaal zonder enige vermelding van de oorspronkelijke titel, waardoor je direct in het eerste hoofdstuk belandt.
Elk hoofdstuk begint met een naam en een tijdsaanduiding. Bollé schrijft vanuit verschillende perspectieven en tijden, wat oplettendheid vereist. Beide zijn zeer belangrijk voor het verhaal. Het wisselen tussen de personages geeft een aangename dynamiek aan het verhaal. Op deze manier creëert de auteur een boeiende wisselwerking en lopen de verhaallijnen in hetzelfde tempo.
Het is duidelijk dat de auteur veel onderzoek heeft verricht voor dit verhaal. Hij laat niets aan het toeval over. Namen, muziek, kleding en levensstijl zijn allemaal kenmerkend voor de jaren zeventig. De setting, de personages en de plot zijn perfect op elkaar afgestemd. Bollé is zeer sterk in visuele beschrijvingen. Bijvoorbeeld, de riool in de proloog zag ik zo voor me en de geur kroop in mijn neus.
Waar ik wel enigszins op mijn honger bleef zitten, is de algemene sfeer. Hoewel de karakters en de details van de omgeving zeer visueel aanwezig zijn, ontbreekt voor mij de algemene Franse sfeer. Dat zou het verhaal net dat laatste stapje omhoog hebben getild. Ook de glitter en glamour hadden meer aan bod mogen komen. Het mondaine en het typische Franse komt net te weinig naar voren.
De plot zelf zit zeer ingenieus in elkaar. Je aandacht erbij houden is de boodschap, en toch word je door de verschillende wendingen op het verkeerde been gezet. Naarmate ik verder kwam in het boek, werd het moeilijker om het aan de kant te leggen. Een duivels verrassend verhaal dat vraagt om verfilmd te worden.
Deze speciale editie van ‘Wilde Gok’ is aangevuld met drie kortverhalen. Stuk voor stuk leuke extraatjes om tussendoor van te genieten. Jammer is wel dat de verschillende verhalen niet gescheiden worden door een soort van tussencover.
Johnny Bollé's echte sterkte ligt in zijn langere verhalen, waar hij kan spelen met diepere uitwerkingen, details en verrassende wendingen, waarmee hij de lezer continu op het verkeerde been zet.