Een feelgoodroman die net iets te comfortabel blijft

De hoofdrol is weggelegd voor Gertrude Mooney, door haar omgeving liefkozend Gertie genoemd. Ze woont samen met haar moeder en oma in een cottage waar de geur van lavendel en wol je tegemoetkomt. Overdag werkt ze in de lokale supermarkt, ’s avonds breit ze ingewikkelde patronen met een groep dames die net zo graag roddelen als handwerken. Haar leven is overzichtelijk, veilig – en misschien een tikje saai. Totdat twee oude klasgenoten plots haar wereld binnenstappen. Eén daarvan is Morag, een bekend gezicht uit het eerste deel Boven de wolken. Morag’s terugkeer zet een reeks gebeurtenissen in gang die Gertie’s leven op zijn kop zetten. Wat begint als een onschuldige reünie, mondt uit in een avontuur dat haar dwingt haar veilige cocon te verlaten. Wat volgt is een klassiek feelgoodverhaal: persoonlijke groei, een vleugje romantiek, en een onverwachte wending die alles verandert. De hele setup is vertrouwd en daardoor voelt het in dit boek soms té veilig. De plot ontwikkelt zich volgens een voorspelbaar patroon, zonder echte verrassingen of risico’s. De climax komt uit de lucht vallen en voelt een beetje geforceerd aan, maar is tegelijk ook wel vermakelijk. Gertie is een sympathiek hoofdpersonage, maar haar ontwikkeling blijft oppervlakkig. Haar onzekerheid wordt vaak benoemd, maar zelden echt doorleefd. Haar innerlijke monologen zijn grappig bedoeld, maar missen soms nuance of diepgang. De bijpersonages – zoals haar breivriendinnen of de mysterieuze teruggekeerde klasgenoten – blijven grotendeels karikaturen. Ze zijn er om het verhaal voort te stuwen, maar krijgen weinig ruimte om te verrassen of te groeien. Colgan schrijft vlot en toegankelijk, met veel dialogen en korte hoofdstukken. Dat maakt het boek makkelijk leesbaar, maar ook wat vluchtig. Thema’s als zelfvertrouwen, familiebanden en het loslaten van verwachtingen worden aangestipt, maar zelden echt uitgewerkt. Onder een roze hemel is een warm, eenvoudig verhaal zonder al te veel drama of complexiteit. Het is een boek om bij weg te dromen, niet om bij stil te staan. De personages blijven vlak, de plot voorspelbaar, en de climax ongeloofwaardig. Toch is het een aangename leeservaring voor wie even wil ontsnappen aan de realiteit – zolang je je verwachtingen weet te temperen.