Door een oorlog knettergek geworden.

Je hoort mensen vaak zeggen: “ Ik heb niets te verbergen. Ze mogen alles van mij weten.” Maar dat komt in een ander daglicht te staan wanneer een onverlaat, zonder jouw toestemming, in je huis een aantal piepkleine camera’s heeft geplaatst en je daarmee gedurende een lange periode heeft geobserveerd. Om gek van te worden.

Maar dat overkwam wel de familie Sandberg. Immers, bij thuiskomt troffen zij een afstandsbediening aan met daarop een briefje met daarop een woord: ”play.” Op dat moment, wanneer Liam Sandberg op play drukt, worden zij geconfronteerd met wat ze voor onmogelijk hadden gehouden. Ze zien op het tv-scherm wat zij de afgelopen tijd in huis hebben gedaan. Ook het moment dat dochter Yana met een vriendje op de bank duikt. “Stoppen, onmiddellijk stoppen”, roept Yana. Aan haar roep wordt gevolg gegeven.

Door de politie worden zeventien verborgen camera’s opgespoord en verwijderd. Wanneer Isabella Neri, brigadier-rechercheur, verschijnt krijgt zij het niet voor elkaar om de in huis verborgen recorder mee te krijgen. Isabella is na een periode van verlof sinds kort weer werkzaam bij de politie. Ze wil graag weer aan de slag, maar voelt zich op eieren lopen. Dat komt door Simon, haar chef. Hij heeft nog geen vertrouwen in haar en zadelt haar op met in haar ogen minderwaardige klussen.

Maar als Evi Sandberg in het ziekenhuis ligt en Isabella een verband ziet met de verborgen camera’s, dringt Isabella bij Simon er op aan een vervolgonderzoek te mogen instellen. “Nou, oké”, stamelt hij. “Maar je wordt nauwlettend in de gaten gehouden. En alles volgens het boekje hoor.” Onmiddellijk gaat Isabella aan de slag. Maar eigengereid als zij is gaat het bij haar dus niet volgens het boekje.

Er moet gezocht worden naar degene die de camera’s in de woning van de familie Sandberg heeft geplaatst en naar de oorzaak waardoor Evi in comateuze toestand het ziekenhuis is beland. Dat daarnaast ook nog een moord is gepleegd maakt het nog ingewikkelder.

DE HONGER (2020) van auteur KASPER VAN BEEK is zijn tweede boek na zijn debuut Vogelvrij (2018). Het heeft een vlotte schrijfstijl. Enigszins oppervlakkig. En, wat betreft het onderzoek door de politie, niet realistisch genoeg. Jammer. De spanning is goed opgebouwd, met een wel heel verrassend plot.