Het lezen waard, maar lezenswaardig?

Aardige pil met een intrigerend onderwerp, namelijk hoe een klassiek Turks-islamitische jonge vrouw zich afzet tegen haar opvoeding, geloof en ouders. En dat doet zij vooral omdat zij de Nederlandse waarden en normen (dat verdient vast enige nuancering, maar die laat ik nu weg omdat je best wel voelt wat ik bedoel) veel beter begrijpt, en naar eigen overtuiging daar veel beter mee kan leven dan met de haar door haar ouders opgelegde verplichtingen en verwachtingen. Een soort Murat Isik maar dan met de harde, minder genuanceerde benadering.
De schrijfster is intelligent. Zij doorliep het VWO en ging Nederlands studeren. Zij spreekt dus veel hoog-intelligente mensen en doet veel kennis op van “westerse” denkers, wetenschappers, politici en schrijvers. Haar vader, en vooral haar moeder moeten het ontgelden. Zij zijn beiden laag geletterd en zeer rigide in de be- en naleving van de bekende Islamitische gebruiken (hoofddoek, ramadan, geen uitdagende kleding, vijf maal per dag bidden, een vrouw dient haar man en doet het huishouden, de vrouw blijft maagd tot haar huwelijk enzovoort). De schrijfster gaat hier steeds harder tegenin en spaart met name haar moeder niet in haar be- en veroordelingen. Nadat zij zich lange tijd omwille van de lieve vrede zoveel mogelijk heeft gevoegd naar de eisen van haar moeder besluit ze uiteindelijk zich te bevrijden uit dit keurslijf en haar eigen weg te gaan.
Goed om dit verhaal opgetekend door een “ervaringsdeskundige” te lezen. Je voelt met haar mee. Maar er zijn wel wat op- en aanmerkingen. Het Nederlands is erg krom. Veel gezegden zouden zo in “Draadstaal” door Jeroen van Koningsbruggen gebruikt kunnen worden. De ene bladzijde is gevuld met schuttingtaal, een bladzijde verder ontmoet je diepe filosofische verhandelingen met woorden waarvan je de betekenis moet opzoeken (gold overigens ook voor de schuttingtaal..). De moeder wordt wel érg hard benaderd…het blijft toch je moeder zou ik denken. En verder praat zij over de vormen van discriminatie waarmee zij als Turkse Nederlander mee te maken krijgt terwijl tegelijkertijd in haar eigen teksten ongeveer alle andere in Nederland woonachtige bevolkingsgroepen worden gediscrimineerd (Marokkanen, blanken, Surinamers, de elite, de Hagenezen, de “andere” Turken, de protestanten en ga zo maar verder). Al met al: interessant verhaal in (helaas) vaak tenenkrommend Nederlands van een jonge schrijfster die vooral boos is op de wereld. Literatuur is het zeker niet.