Wel erg hoog gegrepen...

Ik was benieuwd naar (werk van) deze schrijfster, gezien eerdere recensies. Daarom dit boek gelezen. Het wordt een roman genoemd (!?) maar blijkt eigenlijk een aantal korte verhalen waarbij de rode draad is, dat het over kunstenaars gaat die allen G heten en wisselen van geslacht en gezinssituatie.
Op zich allemaal best interessante gegevens en uitgangspunten. Maar de manier van opschrijven leidt vooral tot slecht volgbare, té diepgravende dialogen en uiteenzettingen die in ieder geval míj al het plezier in het lezen ontnemen. En dat alles dan ook nog zonder ook maar een spatje humor…
Voorbeelden van een paar onnavolgbare zinnen:
“It was a question not juist about the moral value of freedom in the context of aestheticism, but about the actual nature of freedom itself”
“His fear of inflicting and causing almost amounted to an aesthetic and moral objection to the phenomenon of causation”
“It was in these moments of hope and expectation and disillusion, of prelude, before the will decides to conscript the self into conformity, that we really lived”
Je zult begrijpen dat ik de oorspronkelijke, Engelstalige versie gelezen heb.