Ik zal het één keer over je hebben

Aantal korte verhalen over gebeurtenissen, belevenissen en relaties van de auteur zelf. Ik heb het drie verhalen (bijna de helft van het boek) volgehouden, in de (verhoopte) veronderstelling dat de beschrijvingen van eigen frustraties puur cynisme of sarcasme betreffen; maar nee, het blijkt een manier van tegen het leven, tegen andere mensen (en tegen de wereld?) aankijken die de auteur de ware (en dus de hare) vindt. Ik begrijp uit een interview met haar dat de verhalen op (de door haar ervaren) waarheid berusten. Dit leidt tot 3 conclusies: 1) het ontbreekt de auteur aan empathie voor (eerdere) vriend(inn)en 2) de auteur is een van dé voorbeelden der immer ontevredenen in de huidige tijd 3) de auteur heeft een manier van denken die maakt dat zij nóóit tot mijn vrienden- of kennissenkring zal behoren.