Triest maar waar

Geschreven op de manier waarop hij ook “J. Kessels, the Novel” vervaardigde. Dat was een soort schelmenroman. Dit verhaal kun je qua stijl daarmee vergelijken, maar het betreft hier meer een satire op de reacties van een aantal “hedendaagse” mensen op een wel zeer dramatische en ingrijpende gebeurtenis, namelijk de dood van een net 6-jarig meisje ten gevolge van een noodlottig ongeval. Dit speelt zich af in een well-to-do gedeelte van de gemeente Blankendaal, waarin je direct Bloemendaal herkent; de bedoelde wijk wordt “het Reservaat” genoemd. Oud en nieuw geld wat gemengd, carrièrejagers, bekende rolmodellen van man en vrouw, golf, tennis en hockey, Braziliaanse schoonmaaksters en Marokkaanse chauffeurs van bestelbusjes. Hoezo vooroordelen? En dat alles rond het tegelijkertijd in- en indroevige feit van de verongelukte 6-jarige…. daar maak je toch geen grappen over! Maar Thomése doet dat wel, hetgeen best link is omdat dat natuurlijk bij veel mensen erg gevoelig ligt, begrijpelijk. Je kunt ook zeggen: hij durft! Maar ook: hij mág het…. Wie zijn “Schaduwkind” gelezen heeft weet dat hij zelf in deze ervaringsdeskundige is.
3 sterren omdat ik zijn stijl hier, net zoals bij J. Kessel, té gezocht vind.