Inderdaad: droef

Zijn laatst geschreven, of in ieder geval laatst uitgegeven roman. Het beschrijft de belevenissen van een man die zichzelf een cadeau geeft als hij 90 jaar oud wordt; hij vraagt een hem bekende bordeelhoudster een maagd voor hem te reserveren voor zijn verjaardag. De bordeelhoudster legt een meisje van 14 jaar voor hem klaar, slapend onder de invloed van broom en valeriaan en de vermoeienissen van een dag hard werken (naar verluidt zet zij knopen aan in een fabriek). De roman beschrijft hoe onze (opmerkelijk vitale) 90-jarige gedurende het volgende jaar (tot zijn 91e verjaardag) met regelmaat een nacht bij het meisje doorbrengt zonder haar ooit wakker te zien of tot “de daad” te komen, waarbij talloze overpeinzingen door zijn hoofd spelen die alle te maken hebben met de relativiteit van het leven, de zin ervan, de werkelijke en beleefde duur, het ouder worden,het naar de dood toeleven en wat dies meer zij. Je proeft duidelijk dat de schrijver ernstig met deze materie omhoog zat. Op moment van verschijnen was Marquez 77 jaar; hij werd uiteindelijk 87, maar voorzover mij bekend was dít ook zijn laatste werk. Gelukkig maar, zou ik bijna zeggen.