'Child in time'

‘Het spel van de ziel’ – Javier Castillo

Als een rode draad gaat de connectie met Netflix door de jongste leeservaringen heen. Na The Lincoln Lawyer vormt nu de succesvolle miniserie La chica de nieve de connectie met het boek. De thriller van de Spaanse auteur Javier Castillo, de zaak Templeton is nu onder zijn originele titel te bekijken via de betaalbioscoop. En de opvolger El juego del alma heb ik nu in handen. Het spel van de ziel gaat verder waar de voorganger is opgehouden.

Is het een probleem dat ik de eerste thriller niet heb gelezen of gezien? Waar gaat het eigenlijk over?

Het is 2011. Er wordt een vijftienjarig meisje gekruisigd aangetroffen in een buitenwijk van New York. Niet veel later ontvangt Miren Triggs een envelop met een foto van een geknevelde en geboeide tiener met het onderschrift: Gina Pebbels, 2002. Miren Triggs volgt samen met Jim Schmoer een spoor dat hopelijk een antwoord geeft op alle openstaande vragen: Waar is Gina en is er een relatie met de gekruisigde tiener?

Het verhaal wordt vanuit drie perspectieven verteld. Het perspectief wisselt per hoofdstuk mee met de drie personages. De eerste is Miren Triggs; zij is onderzoeksjournalist, haar voormalig docent journalistiek Jim Schmoer is het tweede personage van waaruit het verhaal wordt verteld en de laatste is inspecteur van politie Ben Miller. De hoofdstukken waarbij we Jim of Ben volgen, zijn geschreven in de derde persoon. Alleen de hoofdstukken van Miren zijn geschreven vanuit het ik-perspectief. De betrokkenheid is met haar verreweg het grootst.

Het verhaal vormt qua tijdspanne een handvol dagen en is geschreven met een tijdlus. De opening van het verhaal en het slot zitten aan elkaar vast. Dat klinkt complexer dan het is. Het is eenvoudig te volgen en dat komt niet in de laatste plaats door het basistalent van een succesvol auteur: hij kan schrijven! Dialogen lopen zo snel en soepel als een trein terwijl het verhaal zo onvoorspelbaar en schokkerig is als een rodeostier. De afwisseling hiertussen is zo dynamisch, grillig en anderzijds geraffineerd dat je blosjes op de wangen krijgt van de spanning en de plotwendingen. Niets lijkt wat het is en niets is wat het lijkt.

Het verhaal bevat een noot van de auteur aan het begin, waarin hij zich op voorhand verontschuldigd voor de vrijheid die hij zichzelf heeft gegund bij de beschrijving van de locaties in het verhaal. Het verhaal speelt zich af in New York en omdat tijdens de totstandkoming van dit verhaal er een wereldwijde pandemie heerste, kon Javier Castillo onmogelijk alle locaties uit het verhaal feitelijk staven. Voor het verhaal begint vind je een tekstje waarin Javier ons bewust maakt dat de periode zwaar was, doordat we door Corona de meest basale dingen niet konden doen.

In het nawoord geeft de auteur aan dat hij zijn succes te danken heeft aan zijn lezers. Hij richt zich tevens direct tot alle recensenten die zijn boeken van een eerlijke mening voorzien. Hij vraagt hen om niets te verklappen van de inhoud van Het spel van de ziel, anders dan op de achterflap staat. Het zou de leeservaring negatief kunnen beïnvloeden. Schitterend! Ik ga mij daaraan houden.

Wat ik wel kan verklappen is dat uitgeverij Meulenhoff Boekerij een papieren editie heeft uitgebracht die heerlijk leest. Het boek is niet zwaar en zowel de bladzijden als de bindwijze zijn soepel. Hierdoor blijkt het boek makkelijker open te houden en blijft het toch mooi in model.

Naast het zinderende en beklijvende verhaal, blijft een morele boodschap altijd hangen. Ook naast de directe verhaallijn weet Castillo ons bewust te maken dat we in tijden van grote verandering zitten. Daar waar onze ouders zich vroeger alleen zorgen maakten of we, na het buitenspelen, onze handen hadden gewassen voor het eten, is het nu al de vraag of het buiten wel veilig is. Hebben we geen respect meer voor ouderen en groeten we elkaar nog nauwelijks op straat. Het is de waarheid en ik bedenk mij dat alleen wij gaan over de toekomst. Laten we er iets moois van maken! Om te beginnen met het lezen van Het spel van de ziel is een slimme start. Hoewel?!

‘De enige regel bij het spel van de ziel is: Speel het niet als je het niet aankunt om je ziel te verliezen’

⭐️⭐️⭐️⭐️ Met Het spel van de ziel van Javier Castillo word je door een Spaans auteur meegenomen naar New York. Het voelt vertrouwd om in the Big Apple te vertoeven maar ik had liever in een Spaans decor gefigureerd. Dat is ook het enige puntje van kritiek aan deze goddelijke thriller. Het ontbreken van ingewikkelde Spaanse namen voor de personages ontbreekt ook, maar dat heeft zijn voordelen. Mijn tip is wel om eerst De zaak Templeton te lezen. Of te bekijken. Wanneer je die later zou willen lezen, wordt er in dit vervolg al teveel verklapt. Wees gewaarschuwd.

Persoonlijke songtekst:
‘Sweet child in time
You’ll see the line
The line that’s drawn between
Good and bad
See the blind man
Shooting at the world
Bullets flying
Oh, taking toll
If you’ve been bad
Oh, Lord, I bet you have’
(Deep Purple – ‘Child in time’)

Peter
Boekencast

Genre: thriller
Uitgeverij: Boekerij
ISBN: 9789022598184
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 400
Verschijningsdatum: februari 2024

Hartelijke dank aan Meulenhoff Boekerij voor het beschikbaar stellen van dit recensie-exemplaar, in ruil voor deze eerlijke recensie.