Falling

‘Nicolas en de Verdwijning van de Wereld’ - Anne Eekhout




Genre: Roman
Uitgeverij: de Arbeiderspers
ISBN: 9789029510479
Uitvoering: Paperback
Aantal pagina’s: 256
Verschijningsdatum: januari 2019

Met grote dank aan de Arbeiderspers voor het recensie-exemplaar.

Inhoud
Nicolas is een achtjarige jongen die samen met zijn vader en moeder wacht op de komst van zijn broertje of zusje. Hij heeft een hechte vriendschap met zijn klasgenoot Joachim en is heimelijk verliefd op zijn overbuurmeisje en oppas Katja. Zijn wereld staat op zijn kop wanneer een extra nieuwsuitzending meldt dat er een gerede kans bestaat dat het leven op aarde zal ophouden. Een zwart gat ligt op koers om de aarde op te slokken.

Mijn mening
Mijn eerste kennismaking met de auteur Anne Eekhout die al twee romans schreef. Zowel Dogma als de opvolger Op een nacht kregen goede kritieken en kwamen op een longlist en shortlist terecht voor prijzen.
De omslag is intrigerend en ook de tekst op de achterflap wekt mijn nieuwsgierigheid. Het verhaal wordt verteld in de ik-vorm en daarmee door de ogen van de achtjarige Nicolas. Ik twijfelde aanvankelijk of het om een jeugdboek ging.

De woorden die Nicolas kiest om zowel de gebeurtenissen als zijn gedachten te uiten, passen zo feilloos bij zijn leeftijd dat het mij zeer weinig moeite kost mij volledig in het verhaal onder te dompelen. Nicolas is echt en hij grijpt mij vast om mij niet meer los te laten, na een succesvolle hunkering om aandacht en liefde. Mijn ouderhart gevuld met liefde, troost, zorg, hoop en genegenheid gaat open voor deze jongen, in de zwaarste periode uit zijn leven. En dat van alle mensen om hem heen.

De verschillende reacties van mensen op slecht nieuws passeren de revue en je kunt aan ieders houding een naam uit je eigen omgeving hangen. Het is zo’n beklemmend verhaal dat het mij tijdens het lezen geregeld naar adem doet snakken. Veel symboliek, veel liefde en aandacht, veel zorgen en angst. Eenzaamheid in al zijn triestheid en in al zijn verschrikkelijke waarheid. De mens wordt teruggeworpen op zichzelf. Daar waar de een in een overlevingsstand schiet, vervalt de ander in zelfmedelijden, zelfdestructie, crimineel gedrag, meditatie en gebed (religie) en egoïsme.

Het gedeelde aanstaande lot zorgt niet voor harmonie en verbondenheid. Daar waar iedereen wacht op het laatste oordeel onderscheidt Nicolas zich van iedereen in zijn omgeving. Hij koestert zijn warme herinneringen, neemt de zorg op zich van de mensen van wie hij houdt en koestert hoop. Hoop dat hij in staat zal zijn het inktzwarte tij te keren.

Eindoordeel
Het verhaal liet mij niet los. Maar het meest gecharmeerd ben ik van de taal van Nicolas. Woorden als flinsteren en sprietsen, zinnen als ‘Tussen de kieren van het gordijn komt het licht zachtjes kijken’ en ‘Hoog boven ons zijn de spreeuwen. Honderden, duizenden, als een spook, als een vlag, een zeildoek, dat door de lucht beweegt, tollend en buigend en vallend en klimmend’. Nicolas een achtjarige poëet; het rijmt niet, maar alles klopt.

Met Nicolas en de verdwijning van de wereld heb ik wellicht al vroeg in het jaar mijn favoriete boek van 2019 in handen. De auteur bleek in staat om mij hoopvol te voelen wanneer Nicolas dat was. Maar ook voelden wij ons samen verdrietig, geliefd, misselijk, verantwoordelijk, verliefd en verward. We deelden samen alle gevoelens tot de laatste pagina waar we elkaar uiteindelijk loslieten. Toen ik het uit had, moest ik erkennen dat ik als lezer niet had kunnen ontsnappen aan het zwarte gat. Ik viel er direct in en kon niet ontsnappen. Of Nicolas dat zelf kon, kunt u alleen achterhalen door het boek zelf te lezen. Ik zei al eerder over dit boek dat het rampzalig goed is. Met heel veel plezier geef ik dit boek vijf sterren. En wanneer iemand besluit om het te verfilmen, zou ik dolgraag de filmmuziek selecteren.

Peter van Bavel - recensent De Perfecte Buren

Mijn persoonlijke songtekst
‘I built a place for you to land
Can you see it now
From where you stand?
You may think the fall is just too far
When you leap
You see who you really are
And if you jump now
I know you'll survive
You see it's a beautiful ride

When you're high
Flying through the sky
And on your way down
The sound of a new day
Calls you from the ground.

(Joshua Radin– Falling)