Lezersrecensie
Beklemmende spanning
Ik mocht dit boek lezen met de boekenreizigers leesclub.
De cover is een al mystiek door de vrouw om de voorgrond die op een pad naar een landhuis staat loopt. Daar omheen de mist, de donkerte van de bergen en het kille gevoel wat je krijgt. Genoeg ingrediënten aanwezig voor een onheilspellend verhaal.
Het verhaal is opgebouwd uit drie delen met een proloog en een 9 maanden later. We volgens in het boek 2 verhaallijnen: die van Ilse Reijnhoud; docente Frans die haar leven aan het oppakken is na haar verbroken relatie met Marc. Dit verhaal is chronologisch geschreven. Daarnaast volgend we de schuin gedrukte tekst tussen de hoofdstukken van Ilse, waarin we kennis maken met RJ een mysterieuze man die zich bezighoud met zaken die het daglicht niet kunnen verdragen. Hierin zijn regelmatig flashback verwerkt.
Het verhaal is zeer filmisch geschreven waarbij je de onderhuidse spanning goed voelt en je door wilt lezen in het verhaal. Zo heel langzaam wordt je steeds meer gewaar wat er gebeurd is en worden er een aantal spannende plotwendingen uitgewerkt. Eveneens schuwt Marion hier niet om de nodige details toe te voegen over wat er allemaal in de kliniek met mensen en personeelsleden gebeurd. Richting het einde weet Marion de beide verhalen van Ilse en RJ zeer mooi samen te voegen en het niveau naar een nog hogere spanning toe te werken. Het plot zit dan ook geweldig in elkaar.
Het verhaal is zeer geloofwaardig en enorm actueel, waarbij je merkt dat er goede research is gedaan naar wat wel en niet mogelijk is bij IVF, zwangerschappen, eiceldonatie en wat dit met een mens doet
Daarnaast wordt de moederliefde mooi neergezet.
Het is een boek wat je in een adem uitleest en ik kijk dan ook uit naar een nieuw boek van deze beginnende auteur.
De cover is een al mystiek door de vrouw om de voorgrond die op een pad naar een landhuis staat loopt. Daar omheen de mist, de donkerte van de bergen en het kille gevoel wat je krijgt. Genoeg ingrediënten aanwezig voor een onheilspellend verhaal.
Het verhaal is opgebouwd uit drie delen met een proloog en een 9 maanden later. We volgens in het boek 2 verhaallijnen: die van Ilse Reijnhoud; docente Frans die haar leven aan het oppakken is na haar verbroken relatie met Marc. Dit verhaal is chronologisch geschreven. Daarnaast volgend we de schuin gedrukte tekst tussen de hoofdstukken van Ilse, waarin we kennis maken met RJ een mysterieuze man die zich bezighoud met zaken die het daglicht niet kunnen verdragen. Hierin zijn regelmatig flashback verwerkt.
Het verhaal is zeer filmisch geschreven waarbij je de onderhuidse spanning goed voelt en je door wilt lezen in het verhaal. Zo heel langzaam wordt je steeds meer gewaar wat er gebeurd is en worden er een aantal spannende plotwendingen uitgewerkt. Eveneens schuwt Marion hier niet om de nodige details toe te voegen over wat er allemaal in de kliniek met mensen en personeelsleden gebeurd. Richting het einde weet Marion de beide verhalen van Ilse en RJ zeer mooi samen te voegen en het niveau naar een nog hogere spanning toe te werken. Het plot zit dan ook geweldig in elkaar.
Het verhaal is zeer geloofwaardig en enorm actueel, waarbij je merkt dat er goede research is gedaan naar wat wel en niet mogelijk is bij IVF, zwangerschappen, eiceldonatie en wat dit met een mens doet
Daarnaast wordt de moederliefde mooi neergezet.
Het is een boek wat je in een adem uitleest en ik kijk dan ook uit naar een nieuw boek van deze beginnende auteur.
1
Reageer op deze recensie