Afhaalchinees

Zo'n twee keer per jaar heb ik ineens zin in chinees eten, het valt altijd tegen en elke keer neem ik me voor geen chinees meer te bestellen. En toch...na een half jaar...enfin..

Dit is het gevoel wat mij bekruipt bij Dan Brown. Zijn boeken lezen lekker weg, de concepten en vraagstukken zijn altijd intrigerend, maar toch ben ik altijd weer teleurgesteld achteraf. Ik neem me dan ook wederom voor om zijn volgende boek, over drie tot vijf jaar, niet te lezen. En ik weet nu al dat ik het wel ga doen.

Bij Oorsprong is Dan Brown wat mij betreft te ver gegaan in het kopiëren van zijn concept. Het heeft niet eens meer losjes parallellen met de Da Vinci Code, het is gewoon regelrecht dezelfde blauwdruk. Het opgeworpen raadsel is wel intrigerend, maar zoals vaak bij Dan Brown is de oplossing van het raadsel teleurstellend.

Waarom geef ik dan toch drie sterren? Ik heb getwijfeld, eigenlijk vind ik het twee sterren waard, maar omdat het zo verrekte lekker weg leest toch drie sterren. En dat je na twee uur alweer honger hebt...ach, volgende keer weer een voedzame maaltijd.