Beste van de drie

In korte tijd heb ik de eerste drie delen van deze reeks gelezen. In dit deel tilt Richard zijn geschil met de orde naar een openlijke oorlog, hij wordt daarbij echter gehinderd door de bloedbroederschap. Op zijn weg naar de overwinning moet hij hen, naast andere obstakels, overwinnen.

Dit deel is het beste van de drie. De held gedraagt zich niet langer permanent als een idioot. Door de goede uitwerking van de personages worden de meeste beslissingen begrijpbaar, soms zelfs de dommere beslissingen. De verhaallijn loopt vlot, vaak onvoorspelbaar en de laatste 100 pagina's laten je op het puntje van je stoel zitten. Ook de seksuele frustraties van Goodkind lijken licht getemperd.
Klein puntje van kritiek: bepaalde verhaallijnen, zoals de mriswithkoningin voelen aan als goedkope vulling en sommige dingen worden tot in den treure uitgelegd. Het boek mocht iets meer to the point. Ook de deus ex machina 'als oorlogstovenaar los ik instinctief problemen met ongekende magie op' werd iets te vaak gebruikt om moeilijkheden te vermijden.
Al bij al echter een goed verhaal en so far het meest innovatieve en het best uitgewerkte deel van de reeks.