Tom Clancy onwaardig

Dit is de eerste keer dat ik een boek van de Tom Clancy-reeksen zo'n lage score geef. Het is op alle vlakken duidelijk dat dit geen boek is van de hand van de meester, maar een flauw afkooksel van zijn opvolgers (in dit geval Mike Maden) die hun cash cow aan het uitmelken zijn.

Het verhaal begint in ware Clancystijl veeleer traag. Verschillende verhaallijnen worden uitgebreid ingeleid en opgestart en pas naar het laatste kwart van het boek toe, komt alles samen en vallen de puzzelstukjes in elkaar. Daar stopt echter elke gelijkenis met de echte Clancy-verhaallijnen. De puzzelstukjes worden namelijk gedwongen te passen. Daar waar je bij Clancy een ingewikkelde organische symfonie hebt, waar alles mooi samenkomt, krijg je hier het gevoel dat de auteur eigenlijk drie losse ideeën had voor drie verschillende verhalen, maar niet genoeg inspiratie om ze te vullen, waardoor hij er krampachtig samen probeerde te voegen. De verschillende verhaallijnen passen eigenlijk nauwelijks samen en vormen geen meerwaarde voor elkaar. Vooral de verhaallijn rond de gunst voor een oude vriend past als een tang op een varken. Het enige doel lijkt wat gratuite actie te creëren en Jack naar het einde van het boek nog eens snel te portretteren als badass.

Ook de inhoud voelt voorspelbaar aan. De parallellen met eerdere verhalen van Maden zijn legio. Jack verkent een regio in Europa, toevallig in het gezelschap van een knappe jongedame, waardoor zijn hormonen af en toe opspelen. Hij probeert zijn ware aard voor haar verborgen te houden, maar langzaamaan beseft ze dat Jack meer is dan hij doet uitschijnen. Dit is allemaal al enkele keren gedaan in de vorige verhalen en typisch Hollywood. Een mannelijke held moet nu eenmaal een knappe vrouwelijke tegenspeelster hebben. Zum kotzen qua clichégehalte.

Mike Maden lijkt soms de termen "technothriller" en "toeristische gids" met elkaar te verwarren. Achtergrondinformatie is een must, dat is net de meerwaarde van een technothriller, maar dan moet het wel diepzinnige en liefst technische achtergrondinformatie zijn. Elke vertelde dag pagina's lang lezen hoe Jack lokale specialiteiten verorbert en analyseert op het vlak van ingrediënten is van het goede te veel en haalt de vaart uit het verhaal ten voordele van goedkope sfeerscheppende vulling. Hetzelfde gebeurt wanneer Jack een monument uit de toeristische gids passeert.

De echte Clancy-fan laat dit beter links liggen. Dit verhaal is een Clancy-onwaardig cliché waar de verhaallijnen met haken en ogen aan elkaar hangen en de nutteloze paginavulling de boventoon voert. Wie de boeken van de meester nooit gelezen heeft, zal zich afvragen waarom ik dit boek geen drie sterren geef, maar de naam Tom Clancy is nu eenmaal een keurmerk dat je moet verdienen. Dit heeft Mike Maden niet gedaan met dit boek. Mocht hij ooit onder eigen naam zoiets schrijven, zou ik misschien nog drie sterren en de mildere titel "cliché verhaal dat vlot wegleest" overwegen. Van de Tom Clancy reeks verwacht ik echter veel meer dan Hollywood clichés. Hopelijk is dit geen signaal dat het uitmelken nu echt begonnen is.