Onvoorspelbaar, rauw en emotioneel. Honderd dagen grijpt je bij de keel!

Honderd dagen van Emelie Schepp heeft me écht verrast. Het is mijn eerste boek van deze auteur, en ik werd volledig meegesleurd door de gelaagdheid van het verhaal en de constante spanning die tussen de regels sluimert.

In dit boek volgen we een politieteam dat op zoek is naar een vermiste vrouw. Wat in eerste instantie een verdwijing lijkt, verandert langzaam maar zeker in een huiveringwekkende puzzel van trauma, wraak en schuld. Je voelt aan alles dat er meer speelt, maar telkes als je denkt de waarheid te naderen, stuurt Schepp je met een twist de andere kant op. Die psychologische gelaagdheid vond ik zo sterk uitgewerkt.

Wat ik bijzonder vond, is hoe Schepp niet alleen inzet op spanning, maar ook op emotie. De personages dragen bagage met zich mee, en dat voel je. De onderhuidse emoties, vooral richting het einde, raakten me enorm. Ik had tranen in mijn ogen tijdens de laatste hoofdstukken en dat is iets wat me zelden overkomt bij thrillers.

De plot zit slim in elkaar, de sfeer is intens en de schrijfstijl leest heerlijk vlot. Dit boek kruipt echt in je kleren en laat je nadien nog nadenken over wat rechtvaardigheid betekent.

Benieuwd naar meer boekreviews en leesinspiratie? Volg mij op TikTok en Instagram @Pink_Novelle voor nog meer bookish content!