Spannend en verslavend, maar niet het sterkste deel

Ik ben de dood is het zevende deel in de Robert Hunter-reeks van Chris Carter, en zoals we ondertussen gewend zijn, weet Carter weer precies hoe hij zijn lezers op het puntje van hun stoel krijgt. Het verhaal zit opnieuw boordevol spanning, gruwelijke details en een moordenaar die je liever niet tegenkomt – precies wat je verwacht van deze serie.

Zoals altijd is de schrijfstijl vlot, beeldend en verslavend. Je vliegt door de hoofdstukken heen zonder erbij stil te staan, en voor je het weet ben je alweer op de laatste pagina beland. De plot zit goed in elkaar en er zijn een aantal sterke twists, al voelde het voor mij iets minder verrassend dan in eerdere delen.

Toch moet ik eerlijk toegeven dat Ik ben de dood voor mij niet tot de sterkste boeken uit de reeks behoort. Misschien komt het doordat de formule intussen wat bekend aanvoelt, of omdat de moordenaar dit keer iets minder intrigerend was dan in andere delen. De spanning is er zeker, maar de impact was net wat minder.

Dat gezegd hebbende: voor fans van Robert Hunter blijft dit boek absoluut de moeite waard. Het is nog steeds een spannende en meeslepende thriller die je in één ruk uitleest. Geen hoogtepunt in de serie, maar zeker geen tegenvaller.

Benieuwd naar meer boekreviews en leesinspiratie? Volg mij op TikTok en Instagram @Pink_Novelle voor nog meer bookish content!