Schattig en gezellig, maar mist net dat beetje vuur

Toen de Nederlandstalige versie van Het Baby Dragon Café uitkwam, ben ik er meteen in gedoken. Het idee van een gezellig café waar ook babydraakjes welkom zijn, klonk gewoon té schattig om te laten liggen. En eerlijk is eerlijk: het boek is ook schattig. De sfeer is cozy, het verhaal is makkelijk te volgen, en je vliegt er in één ruk doorheen.

Saphira, de sympathieke eigenares van het café, zorgt met haar warme karakter voor een fijne setting. Wanneer Aiden zijn intrede doet (de knorrige maar onweerstaanbare man met een draakje dat hoognodig training nodig heeft) begint de romance zicht rustig te ontvouwen. Hun interacties zijn leuk, af en toe grappig, en precies wat je verwacht in een feelgoodverhaal met een vleugje magie.

Toch bleef ik aan het eind van het boek een beetje op mijn honger zitten. Alles voelde wat vlak aan. De setting en het concept zijn origineel, maar de uitwerking had van mij wat meer diepgang mogen hebben, zowel qua personages als plot. Het bleef allemaal veilig, voorspelbaar en vooral... gezellig.

En dat is dan ook meteen: Het Baby Dragon Café is een gezellig boek. Perfect voor tussendoor, voor wie even wil ontsnappen aan de drukte en wil wegdromen in een wereld vol zachte magie en kleine draakjes. Maar wie hoopt op een verhaal dat wat meer beklijft, zal misschien net zoals ik het gevoel hebben dat er iets ontbreekt.

Benieuwd naar meer boekreviews en leesinspiratie? Volg mij op TikTok en Instagram @Pink_Novelle voor nog meer bookish content!