Doorlezen tot het bittere eind

Als je de voorkant van dit boek bekijkt, zie je 3 vrolijke jongens in ent water springen tijdens een mooie zomerdag. Dat is echter het enige idyllische aan dit boek, de voorkant. Want verder is het het verhaal van Benjamin, de middelste broer, door wiens ogen je het heden en verleden van het gezin beleeft. Het verleden heeft nogal wat sporen nagelaten bij alledrie en langzaam maar zeker wordt uit de doeken gedaan hoe dat komt.
Afwisselend spelen de hoofdstukken zich in het heden af, waar de drie broers met de as van hun overleden moeder terugkeren naar het zomerhuisje van hun jeugd en de herinneringen aan vroeger terug komen, en het verleden, waar je deelgenoot wordt gemaakt van het gezin en de vreemde verhoudingen die er tussen de gezinsleden zijn.
Schulman schrijft prachtige zinnen, beschrijft de omgeving en gebeurtenissen (nu en vroeger) goed en door de manier waarop het boek is opgebouwd blijft het uitnodigen tot doorlezen. Tot het bittere eind, want bitter is dat zeker.
Een boek over familie, de verhoudingen onderling en het verschil in herinneringen van dezelfde gebeurtenis. De broers kunnen niet met en niet zonder elkaar. Ze zijn met recht overlevenden.
Prachtig boek!