Waren we soms maar als hagedissen

Mooi boek, bijzondere opbouw en door de bizarre reactie van mensen een interessant verhaal. Ik ga meer lezen van deze schrijfster!

Het boek heeft diverse hoofdstukken die terug gaan in de tijd. Het begint met de epiloog, doe normaal altijd aan het eind van het boek zit. Hierdoor kom je meteen midden (of eigenlijk aan het eind natuurlijk) in het verhaal terecht. De personages worden geïntroduceerd. Maar hoe het precies zit? Ik begon vrij snel een stamboom te maken op een papiertje, want de quote op de voorkant heeft het over 4 generaties. De verhoudingen worden al snel duidelijk.
Nadat je terug in de tijd leest eindigt het boek met de proloog en nog een staartje. Een bijzondere structuur, die het verhaal erg goed doet. Je komt steeds meer te weten over de geschiedenis van de vier generaties en hoe het allemaal zo gelopen is.

Tussen de hoofdstukken door worden er verhalen verteld door Carlo over o.a. de albatros, buidelmezen, hagedissen en zeesterren. En inderdaad, wij zijn niet als hagedissen die hun staarten los kunnen laten bij gevaar en waar dan een nieuwe groeit. Als wij iets missen, blijft dat gemis.