Wat een pareltje!

Op oudejaarsavond zijn Cara en haar vriendin Georgina betrokken bij een ongeluk. Cara verliest zichzelf in een zware depressie en schuldgevoelens.

Na negen maanden is haar moeder het zat en besluit Cara naar een kostschool in Zwitserland te sturen, waarvan ze hoopt dat een andere en nieuwe omgeving haar goed zal doen.

Cara’s moeder hoopt dat haar dochter haar leven opnieuw weet op te pakken na het tragische ongeluk. Cara daarentegen is sceptisch en is niet van mening dat een andere omgeving ver van alle gebeurtenissen en haar thuis in Amerika ook maar iets zal veranderen.

Totdat ze vriendschap sluit met een hecht groepje vrienden van drie.

Cara is vastbesloten niet te praten over het verleden en zwijgt in alle talen. Totdat haar nieuwe vrienden, met name Hector, haar muur steen voor steen weten af te breken.

Is Cara klaar om de waarheid te vertellen? En wat heeft Hector te verbergen? Hector lijkt haar als enige van de drie het best te begrijpen.

Cara voelt zich schuldig wanneer het dagelijks leven draaglijker wordt. Maar is dat terecht?

Nina de Pass schreef met ‘Mijn jaar na jou’ een prachtig hedendaags young adult verhaal over een vriendschap die een tragisch einde kende. Ze verwerkt een rouwproces in een verhaal en laat zien dat echte vriendschappen kunnen fungeren als vangnet en dat het leven verder gaat.

De wijze waarop Nina dit alles beschrijft is zo ontzettend mooi dat het kippenvel op je armen verschijnt en tranen in je ogen wanneer je het verhaal en de gedachten lees van Cara.

Doordat het vanuit de ik- perspectief is geschreven, leef je intens mee met Cara als hoofdpersonage ondanks dat je het wellicht niet altijd eens bent met haar gedachten.

Het verhaal is zo geschreven dat je alle gevoelens ook bijna echt zelf voelt. Verwarring, schuld, benauwdheid en angst. Heel bijzonder hoe Nina dit gedaan heeft.

Het verhaal zit naar mijn mening absoluut goed in elkaar en laat tot aan het einde toe een bepaalde opbouw aan spanning zien door niet meteen alles te onthullen.

De thema’s rouw, rouwverwerking, trauma, vriendschap en liefde zijn op een prachtige manier verwerkt in dit verhaal. En daarnaast laat het ook ontzettend goed zien welke factoren van belang zijn bij een rouwproces.

Juist vanwege deze ingrijpende thema’s sluit Nina de Pass het boek af met enkele hulporganisaties die mensen kunnen helpen wanneer zij zich in vergelijkbare situaties bevinden. Wat mij betreft absoluut een pluspunt, omdat de auteur absoluut heeft nagedacht over de onderwerpen die zij in haar verhaal heeft verweven.


Personages
Omdat je leest vanuit Cara, leer je haar als personage het beste kennen. Er is wat mij betreft voldoende verdieping rond haar personage en Nina heeft haar onwijs goed neergezet. Alles komt ontzettend realistisch over en ik ben echt van Cara gaan houden.

“Hoe ouder ik word, hoe jonger zij blijft. De afstand tussen ons wordt groter en er is geen weg terug.”
- Mijn jaar na jou

Fred, Ren en Hector zijn de drie andere belangrijke personages in dit verhaal. Hun hechte vriendschap met elkaar maar vooral ook de wijze waarop ze Cara opnemen in hun midden is ontzettend mooi beschreven. Ook hebben zij allen hun eigen problemen en ‘geheimen’ waarvan die van Hector het meest zijn uitgelicht.

Wat ik heel bijzonder vond aan de personages, is hoe allen een belangrijke rol spelen in elkaars leven en hoe een ieder door die vriendschap hun eigen processen doorloopt.

De ontwikkeling van de personages is dan ook duidelijk te lezen en goed gedaan wat mij betreft.


Conclusie
Mijn verwachtingen van ‘Mijn jaar na jou’ zijn absoluut waargemaakt. Nina de Pass heeft belangrijke thema’s op een ontzettend mooie wijze weten te verwerken tot een prachtig verhaal.

Zowel het persoonlijke verhaal van Cara en datgene dat zij voelt, als de nieuwe vriendschap die ontstaat in Zwitserland, hebben mij tot diep in mijn hart geraakt.

Zelf heb ik drie jaar geleden mijn broer verloren en elke dag nog vecht ik met het verdriet en oneerlijkheid van de situatie.

Misschien is dat ook de reden dat ik mij ontzettend goed kon verplaatsen in Cara.

Dit is een boek dat je wat mij betreft niet mag missen.

“Je vriendin is er niet meer, maar alles wat je met haar hebt opgebouwd leeft verder. Ze wordt een standaard voor je, voor wat je van vriendschappen verwacht. Voor hoe je je gedraagt als je voor het eerste iets doet, dingen die je niet met haar kon doen. Voor hoe je van iemand houdt. Ze blijft bij je, binnen in je, wat je verder ook doet.”
- Mijn jaar na jou