Hoog gevoel voor stijl

Dit boek kan door voor een ideale kennismaking met Schopenhauers kijk op de wereld en zijn bijzonder gevoel voor stijl in zijn komisch pessimisme.
Dit boek is een bundel van essay's over vrijwel vanalles en nog wat; als het maar te maken heeft met de metafysica - dat wil zeggen het fundament van de algemene kennis. Waar onwetenden de betekenis van deze metafysica zien in de godsdienst, zien anderen deze in de filosofie. Dat is zo ongeveer waar Schopenhauer zich mee bezig houdt.

Natuurlijk is het een prikkelend betoog over de zinloosheid van het bestaan, en hoewel ik het niet eens ben met de keuze van de tekst op de flaptekst, is het bij uitstek een weerspiegeling van dit terloopse cynisme, zijn voortreffelijk gevoel voor stijl en zijn pessimisme.
“Alleen als het door de geslachtsdrift is vertroebeld, kan het mannelijke intellect het onvolgroeide geslacht, met zijn smalle schouders, brede heupen en korte beentjes, het schone geslacht noemen, want heel de schoonheid ervan hangt samen met die drift. […] Voor muziek, voor poëzie en voor de beeldende kunsten zijn zij geen van allen werkelijk gevoelig of ontvankelijk; als ze doen alsof ze dat wel zijn, is dat alleen naäperij uit behaagzucht.” –blz. 13
“Zo blijven vrouwen hun leven lang kind, ze zien altijd alleen maar het meest voor de hand liggende, ze interesseren zich alleen voor dit ogenblik, verwarren schijn met werkelijkheid en verkiezen kleinigheden boven de belangrijkste aangelegenheden.”
–blz. 9

Of je het eens bent of niet met Schopenhauer, je moet het zo objectief mogelijk schatten, naar de waarde die hij reeds heeft: als een extreem-realistische/nihilistische beschouwing van de dingen waarmede men in het leven zoals te maken krijgt. Schopenhauer stelt dat het leven een strafkamp is, waar men boetedoening verricht voor de misdaad van het geboren worden. De vrouwen doen dit door te lijden, de mannen door te werken. Dit is een soort doorlopend thema in alle essays, hoewel allen net weer andere inzichten verschaffen over werk onderwerp dan ook maar.

In het begin vooral gaat het over de seksuele relaties en de geslachten van de mens - vandaar ook de titel. Maar daarna wijdt hij uit over 'de verveling', 'het bestaan', 'de wil tot leven', 'de ethiek', 'de godsdienst', 'de filosofie' en vele andere dingen. Ik was nogal verbaasd over mijn voorlopige mening, welke hierin bestond, dat ik het bijzonder vond, dat dit werk thans nog zo actueel is en zo waarheidsgetrouw ofwel 'recht voor zijn raap' - hetgeen een soort toon schijnt die sommige mensen heel erg bevallen, anderen juist afschrikken. Het is hard, rauw, het is pessimistisch - maar in het speciaal vond ik dit werk bijzonder realistisch en oprecht. Uit zijn stukken is reeds te merken dat deze persoonlijkheid jaren in eenzaamheid en overpeinzing heeft doorbracht - en dat dit hem een bittere blik op de wereld heeft geschonken, maar tevens talloze uitzonderlijke denkbeelden over de metafysica en waardevolle kritiek op van alles en nog veel meer.

Een fantastisch introductie in de denkbeelden van Schopenhauer; en misschien nog wel een betere introductie tot de filosofie in het algemeen, daar Schopenhauer zich met deze essays als een toegankelijk denker en schrijver bewijst.