Niemand zeggen.

Na covid-19 bevindt het land zich in een van de zwaarste -recessies ooit. Nog nooit heeft inspecteur Helen Grace met zo veel geweld en onrust te maken gehad. Voor het eerst in haar leven is ze bang om de controle te verliezen: haar trouwe partner Charlie is met zwangerschapsverlof en tegelijkertijd doet haar collega Joseph Hudson er álles aan om haar het leven zuur te maken.

Drie moordzaken houden Helen ’s nachts wakker: een oude, rijke man, vermoord tijdens een inbraak in zijn immense huis; een jonge zorg-manager, in zijn auto doodgestoken met een schroevendraaier; en een jonge studente, aangerand en doodgeknuppeld in het plaatselijke park. Dan krijgt ze bericht dat de privédetective die onderzoek deed naar deze zaken levend in brand is gestoken. Net als Helen dacht hij dat zo veel geweld in korte tijd geen toeval kon zijn, maar zelfs met deze aanwijzing kan ze het verband niet zien. En de tijd begint te dringen, want de dader gaat geen enkele uitdaging uit de weg om zichzelf te bewijzen.

Het lijkt erop dat de serie steeds beter wordt. De spanning loopt goed op en de personages worden tegen elkaar uitgespeeld. Door de hoeveelheid gebeurtenissen heb je echt geen idee wie de dader is. Degene die uiteindelijk de dader is, zag ik niet aankomen. Heel erg graag gelezen en ik ga dan ook heel graag verder met het volgende deel!