Nog lange niet.

‘Je hebt nog een uur te leven.’ Dat is het enige wat de stem aan de telefoon zegt voordat er wordt opgehangen. Is het een misplaatste grap? Een verkeerd nummer? Een misverstand? Alles is beter dan de gruwelijke waarheid: iemand houdt zijn of haar slachtoffers zestig minuten lang nauwlettend in de gaten… en slaat dan toe.

Terwijl het dodenaantal oploopt, raakt Helen Grace verstrikt in een race tegen de klok. Want de dader is haar steeds een paar stappen voor. Helen heeft geen motief, geen verdachten en geen aanwijzingen. Wat hebben deze slachtoffers met elkaar gemeen? Voor hen kan nu elk telefoontje het laatste zijn, want wie opneemt is voorgoed verloren.

Voor mijn gevoel wordt elk deel beter. Je wordt op het verkeerde been gezet, terwijl de hoofdpersonen om elkaar heen draaien. Ook leer je ze steeds beter kennen. De spanning loopt op naar het einde en dan kun je niets anders meer dan doorlezen. Heel graag gelezen!