Een unieke en rusteloze leeservaring

"De Rustelozen" is mijn introductie in het oeuvre van de Poolse schrijfster en Nobelprijswinnares Olga Tokarczuk. Het boek laat zich het beste omschrijven als een verzameling losse opzichzelfstaande verhalen die losjes gegroepeerd zijn rond een centraal thema, namelijk het bewegen van het lichaam door ruimte en tijd. De verhalen variëren van een aantal korte anekdotes van een rusteloze globetrotter die overal ter wereld interessante personages ontmoet, stukjes korte reispsychologie, maar ook langere verhalen over een man genaamd Kunicki die half krankzinnig wordt wanneer zijn vrouw en klein kind vermist raken op een Kroatisch schiereiland en later vrouw en kind achterlaat om weer terug naar hetzelfde schiereiland te keren.

Ook maak je als lezer kennis met een vrouw in Moskou die haar man en gehandicapt kind achterlaat voor het zwerversbestaan in dezelfde stad en met een weduwe die probeert een professor Anatomie probeert te verleiden met een collectie opgezette lichaamsdelen van haar net overleden man. Allemaal personages die rusteloos in transit zijn. Ofschoon de verhalen op zichzelf staan en de opbouw en vertelwijze van het boek allesbehalve conventioneel is, voelt het allemaal aan als noodzakelijke onderdelen om het complete plaatje te kunnen schetsen.

Alles heeft een functie binnen het grotere raamwerk van het boek. Dit is exact wat 'De Rustelozen' tot zo'n sublieme leeservaring maakt. Combineer deze geweldige vertelkunst met de nodige interessante beschouwingen over filosofie, religie, psychologie en geschiedenis en je zult begrijpen waarom ik als lezer helemaal weg ben dit boek. Absolute aanrader als je een volkomen unieke leeservaring wilt.