Na de klap

'Wat ben je toch sterk,' zei iedereen. Maar ze hadden geen idee...'

Op een regenachtige avond, de avond van het ongeluk, belt Robin haar vader. Haar vader haalt haar op met de auto. Het zicht is slecht. En dan volgt er een enorme klap!
Robin wordt wakker in het ziekenhuis en heeft een lange revalidatieperiode te gaan. Dat gaat letterlijk met vallen en opstaan. De revalidatie op zichzelf is al ontzettend zwaar, laat staan wanneer je ouders zich opeens heel anders gaan gedragen...

Het boek is geschreven door Marlies Allewijn. Ik had nog niet eerder een boek gelezen van haar hand. Ze heeft een vlotte schrijfstijl. De hoofdstukken zijn relatief kort, maar er gebeurt van alles waardoor je door wilt blijven lezen. Het verhaal kwam erg realistisch over, het zou zo echt gebeurd kunnen zijn. Het blijft verrassend tot het eind.

Het verhaal is geschreven door de ogen van Robin. Je leert haar steeds beter kennen. Ze maakt in het boek een mooie ontwikkeling door. De angsten, de groei, het doorzettingsvermogen worden prachtig verwerkt in het boek.

Het boek gaat vooral over het trauma en de verwerking daarvan. Daarnaast speelt mentale gezondheid ook een rol in het boek. Ik vond het heel bijzonder om te lezen hoe iedereen op zijn of haar eigen manier met het trauma omgaat en hoe iedereen op zijn of haar eigen manier Robin probeert te helpen. Ook thema's als scheiding en vriendschap kun je terugvinden in dit boek.

Al met al een prachtig, aangrijpend verhaal voor jongeren vanaf 15 jaar.

Sidenote: Ik noem Robin 'haar', maar in het boek is het in het midden gelaten of Robin een jongen of een meisje is. Dat maakt voor het verhaal helemaal niet uit. Maar voor het gemak heb ik toch een persoonlijk voornaamwoord gekozen.